Halk içinde Müteber Bir
Nesne Yok Devlet Gibi
Aile içinde Müteber bir
Nesne Yok Ağam Gibi
Olmasın Derdi Aslan Paşamın
Onca Fırtınalar esti yıkılmadın
Onca kayalara çarptın dağılmadın
Nice olaylara sabırla yaklaştın
Zaman oldu dayağını tattırdın
İlmine MâşAllah Dedik
Hüzün olgunlaştırır Kaybetmek sabrı öğretir Derdi annem.
Babam Vardı.
Bembeyaz Bir Ağabeyim vardı kardeşim diyen
Bir Ağabeyim vardı ki Benim Kalbimin sanki diğer yarısıydı.
Ailem Vardı benim kuşlar gibi
Ailem vardı Benim Canımdan çok değerli
Asır başka Zaman karışık
Türkü kalmamış aşktan
Aşk dedikleri Dokunmaksa
Hayvan Dahi Aşık
Güneş doğar Ay kıskanır.
Yüreğimde gayrı taş, Yuva bekler
Sanki bugünlere kolay gelebilmiş der
Bunu söyledim diye ters ters bakarlar
Zamanında kıymet bilmeyenler
Tükendim umudum yok
Bu Anılar Mermer gibi içten kaplı
Silinmez Adı Kalp aşinadır ona
Gözümde bir mermer kalınlığı
Tarihten yolu bulurum
Birileri biliyor Acılarımı
Sultanım Hatunum yollarda gözüm
Senden haber bekler dururum
Damlalar benden habersiz akar oldu
Sana olan vuslatımdan
Sonu yoktur bu bekleyişin
Bende seni kalbimde ararım
Belki bulurum seni
Belki kendi Niyetinle
Bunu yazarım ama takatim yoktur.
Dilim susuz,Ağzımda eksik lokmam
Yalnız sensin merhem bana
Gerek yok onca boş ilaca
Yollar Sürme gibi çekilmiş gözlerime
Seni gözlüyorum dağ tepe
Sonu yokmuş bunu öğrendim
Seninle çıktığım yolculuğun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!