Ender Pehlivan Şiirleri - Şair Ender Peh ...

Ben,
hiçbirşey yiyemiyorum
İzliyorum yiyenleri,
Canım çekiyor,
Şöyle bir yutkunuyorum...
Bir daha yutkunuyorum,

Bir yanım gerçektir, bir yanım yalan olsa da
Bir yanım yangın yeridir kalanı kül olsa da
Bir yanım vardır bir yanım yok olsa da
Bir yanım sensin her şey talan olsa da.

Artık nefesimsin yoksan yok olan ben

Filizlenmemiş aşklarım olmuştu
Seni görene kadar!
Zaman benim için bomboştu,
Gözlerine gözlerim geçene kadar.

Ender PEHLİVAN

Ne zaman bir şiire başlasam,
Daha ilk harfte adın çağrışır.
Ne zaman bir çiçek görsem,
Kokun duman olur sığlaşır.

Gitmelerden uzak gönlüm bu günlerde,
Yakınında değilim ya içimin sevdiğine
Yalancı mıdır nedir bilmem ki histeki ateş
Vurulmadım bu sefer gözümün gördüğüne.

Ender PEHLİVAN

Cık cık cık... hehehehehehehh! Herkes deli sanırım. Bak bak bak!!!. Ulan o yürüyen dolar mı. Yok daha neler tl dir o tl. Tl nin yürüyecek halimi var hehh! Garibim tl bana yetseydi bu benimle konuşan türer miydi yanımda. Benimle konuşan kim mi? Adı bile var zırt! Zırt mı? Her yerden çıkıyor da ondan... Beni bana bırakmıyor son günlerde. Kovuyorum gitmiyor, sövüyorum gitmiyor!! Bulaşık gibi! Soru soru soru...
Zırt: çalıştında ne oldu?
-Çalıştım da mı ne oldu?
Len üniversite sınavı sorularını iyi ki sen hazırlamıyorsun. Böyle zor soru mu olur? Çalıştımda ne oldu!!!!!$$$ Bilemedim! Ne oldu? Arkadaşıma danışsam!
-Anaaaa!!!
Zırt: ne oldu?

Bir kalabalık var; koşanlar, aglayanlar, üzgün suratlar, konuşanlar... Evet bir cenaze bu! İzliyorum; yüzümde şefkatli bir gülümseme! Hıh kalmadı işte elektrik, su, dogalgaz faturaları, vergi, alacak, verecek... ohh kurtulmuş adam! Vay anasını... İyide bu aglayanlar! Abooo kesin bunlar alacaklı!... hııhh.. Ölünce kurtuluyordur herhalde insanlar, kimbilir... Hadi bakalım sevinelim mi, üzülelim mi; beynim yine uyuşmaya başladı; bak boş herşey. Hıhıhıhı uyuşmasada beynim; boş degilmiydi herşey!

Nefesi biten bir kefen giyiyor,
Günahkarsa niye beyaz oluyor!
Zenginide fakiride toprakta bitiyor
Bu insanlar da kendini ne sanıyor?

Hani daha fazla mı yaşanacaktı mutluluk, herkes rol yaparken. Gerçege mi dönsek bu engabede! Herşey üst üstüne gelirken küçük şeyleri sorun etmek ve tartışmak birbirlerini daha iyi tanımak için mi? Ne garip şey; hem su içeceksin hem suyu sevmeyeceksin!

Biri bana anlatsın mı biri beni anlasın mı bilemedim gitti. Duygu safsa, duygu özgürse neden yaşanmasın adam gibi... Belki sorun burada "adam gibi" dürüst olununca mı düşmanlık oluyor... Aslında kandırılmak şu dönemde insanlara yakışıyormu insanlar bunu hak ediyor mu? Çokmu karıştı ortalık ben mi çok karmaşıgım...

Ben öldükten sonra beni anlayacaklar kim dir?
İyice yalnızlıga bürünmek istiyorum bunu bana hissettiren kim dir?

Hangi toprak kabul eder beni,
Hangi sular yıkayabilir bu bedeni,
Ağlar ağaçlar
Yıkılır koca dağlar
Durur çağlayanlar
Kurur gül açanlar

Kaç zaman geçti üzerinden yılların bilmem
Giderken beş yaşındaydım dönüşünü belki görmem
Sofradaki yerin hala boş duruyor bir başkasına vermem
Dön artık; gelmezsen anam, ben murada ermem.

Neydi suçun, kabahatin aklım ermez,