Ender Pehlivan Şiirleri - Şair Ender Peh ...

Sırtından vurulmuş bir adamın
Kan kokan gözyaşlarından
Parçalanmış umutlarından
Anahtar açmaz dudaklarından
Akan iki kelimelik aşkın
Başlangıcı ve bitmeyen sonudur

Delirmiş bir Eylül,
Ortalık toz duman kaynıyor.
Bulutların yıllardır biriktirdiği bir kızgınlık var sanki!
Dehlenmiş at misali, ateş tadında rüzgar.
Ve akıp gidiyor gözlerimden damla damla bergüzar.
Sesimde derin bir sessizlik,

Artık yazmayacağım adına ne hayal, ne şiir.
Uykusuz kalmayacağım zifiri karanlıklarda
Sessizliklerde boğulup,
Yalnızlıklarla konuşmayacağım.
Kafamı ellerimin arasına alıp düşünmeyeceğim,
Gözlerimi dikip derinliklere

Her defasında öfkem kabarıyor
lanet ediyorum
içim hiç almayacak
hiç kabul etmeyecek biliyorum
her defasında yüreğimden kan damlıyor
deliriyorum

Daha yeni girdin ameliyat odasına
Belki yeni yattın doktorun masasına,
Gözlerini kapatırken derin uykulara,
Bizi bırakıp gitmeyi düşünme baba.

Biliyorum çıkacaksın o odadan,

Tarih 30.01.2010
Belki de ilk baba oğul oluşumuz!
Canlarım diken üzerinde,
Ablam, kardeşim, anam.
Bu en duygulu,
Bu en korkulu duruşumuz..

Bir gün doğar;
Bu gün sana doğmaz….
Bazen beklenir
En onulmadık zamanda gelir bazen de..
Adı gibi soğuk
Adı gibi acı

Döneceksen umudumsun,
Git! .. yolun aleni, bahtın duru, dönüşün bana olsun;

Bir bakışın aktı gözlerimden aşağı
Bir gülüşün vurdu gönlümdeki en yalız sıcağı
Gel kurtar, tut çıkar karanlıktan bu tutağı

Her taraf yemyeşil bak! ...
Dağ taş memnun hallerinden
Kuraklık, çöl merhum….
Ağaçlar ve kuşlar mutlu.
Her şey yerli yerinde bak! ...

Aylardan eylüldü;
Kardeşi görecek gözü kalmadı kardeşimin
Silahsız çıkacak gücü kalmadı.
Güvenecek hükümeti kalmadı kardeşimin
Uykuya güveni kalmadı.
Bebeğine geleceği kalmadı kardeşimin,