Ender Pehlivan Şiirleri - Şair Ender Peh ...

Ne olduğu belirsiz şerefsizler;

-Bu vatanı bölebileceğinizi mi zannediyorsunuz?
-Sanmayın ki acı veriyorsunuz bize,
-Şehit olmak, bize en güzel müjde,
-Her gün birimiz gitsek bile,

Ne dağın soğuğu
Ne cehennem sıcağı
Ne şeytanın oyunu
Ne cennetin hoşluğu
Etkilemez beni bakışın kadar…
Varil varil içsem de şarapları

Duygularını anlatması zor muymuş
Bir insanın, sevdiğine
Sevgisini anlatması….
Güneşin geceleyin çıkacağına,
Bir çocuğun yetmiş yaşında doğacağına
Bir damlanın göl olacağına

Kristal boncuk gibi damla damla gözlerim akıyordu,
Yüreğimden zehir zemberek isyanlar sızıyordu,
Ayaklarım demir çivileri ile çakılmış duruyordu,
Sen döndün,
Bayramı görür oldum…

Belki öldüm ogün ben
şuan ölüyüm
dugularım yok
buz gibiyim
ben ölüyüm belki
nefretim yaşayamadıklarımdan

Tutsana ellerimi bırakmasana
Yaksana tenimi acımasana
Kursana evimi yıkmasana
Olsun sonu, ne olursa; beni yaşasana…

Göremezsin böyle bir gönül yapışsana

Günler hep doğar;
Her gün birileri de doğar
Ve her gün de gider birileri..
Uzun veya kısa
Bir zamandır, yaşam.
Kimi zengin

Ben sana çiçeklerle gelmiştim
sen benden giderken....
dünyam demiştim sana
kadınımdın sen.
Umudum
aşkımdın.

Dursana
Dinlesene
Baksana gözlerime
Anlasana…

Terk etmek için bahane arıyordun

Bir kızıl ateşe çalar gözlerin
Ben derim sabah doğuşu güneşin.
Sen akşam batışı dersin kaderim.
Yastan çıkartmıyor ki; gönlümü sözlerin…

Mavilikleri yol yapıyorum ayaklarına