Adım Ender pehlivan, Samsun Havza ilçesine bağlı Küflek Köyünde dünyaya açmışım gözleri. Kafa kağıdımda şubat 5 olarak belirlenen doğum günüm, Annemin “oğlum sen doğduğunda biz orak biçiyorduk” sözlerine istinaden hükmünü kaybetmiştir. Doğduğum yılda, babamın arkadaşı vefat etmiş beni de o yıl kırklamış olmaları nedeni ile 1977 olarak sabitlenmiştir.
Otuz nüfuslu kocaman bir ailede geçti çocukluğum. “Baba yanında evlat sevilmez” anlayışı nedeni ile dedelerimize verdik baba sevgilerimizi ve hep özelde kaldı anne sevgimiz.
Ne babam ...
Anılması bile anlamsız bir adam
Kel
Korkak
Kambur.
Dişleri çit kıyısı gibi kirli.
Yaşaması bile gereksiz biri.
Adını ömrüm koyduğum yolcular…
Ben; bedeninde seni, bende seni sevmemi sevdim. Ihlamur kokulu kıraçlarda gelincik endamını, kara zemheride kardelenliğini sevdim. Üstünü kapkara karların kapladığı koca dağ gibiydin. Sessiz, dingin; acılar üfürük olmuş ötüyordu doruklarında. Ne kadar çok benziyordun bana…
Gördüğümde seni; çığların önündeki kar adamdım ben! Sen; “Seviyor sevmiyor” diye yaprakları kopartılmış papatyalar gibiydin. Ama ayçiçekleri gibi ayaktaydın. Ben donmaktaydım acılardan. Hislerim, sevmelerim buz tutmuştu! ...
İşte böyle bir anda; kenarlarını çerçeveleyip duvara astığım umut, şangur şungur sesleriyle birlikte kalbime düşmüş; Gözlerinden yüreğime bir köprü kurulmuş, adını ömrüm koyduğum yolcular, hep sana gider olmuştu. Her seferinde faili meçhul olmayan cinayetler sonucu ellerinde çiçekler ile geri dönmesini beklediğim bir yolcum sırra kadem basıyor, başsağlığı dilemesini beklediğim dudakların milim kımıldamıyordu. İntikam alır gibi öldürdüğünde, sevindiğini bilsem adını ömrüm koyduğum yolcuları değil bir tek şartla, beni yok etmeni bile isterdim. Bir tek şartla diyorum ölmeden önce; dağı, taşı, ovayı, kuşları, insanları, hepsini ya da birini sev veya dene. Beni gör, görmesen de hisset, hissetmesen de anla, anlamasan da canın sağ olsun… Ama yaşa! ...
Akşamdan kalmış değildik;
İçmiştik içmesine…
Kadehler boşaldı; doldu…
Bir yetmedi, birkaç istedik! Geldi.
İçtik! Dans edemedik şöyle bir
Sevemedik dans etmeyi; oynadık samanyolu’nda.
Yıllarım geçti seninle, nefesine doymadım.
Mevsimler gitti ömrümden, ben hep seni aradım.
Açan her tomurcukta saçlarını kokladım
Doymadım bir tanem, özledim seni.
Bir değil bin ömrüm olsa sana adarım.
Özgürlüktür benim göbek adım,
Durmam yürürüm ben adım adım
Verseler dünyaları, çekseler yoluma deryaları
Ne adım değişir benim, ne durur adımım...
Ender PEHLİVAN
Türbanı siyaset yapanlara,
Memleketimi şerefsizce satanlara,
Halkı düşünmeden yatanlara,
Karşıyım arkadaş karşıyım.
Haber yerine magazin koyanlara
Yaşım otuz beş,
Bir kalabalıktır koptu
Evimize bir sürü teyze ve amca geldi.
Hepsi ağlamaklı bir şekilde acıyarak bakıyorlardı
Ben gülüyordum.
Bir amca sırtına alıp beni dışarı çıkardı
Akşamları ben bir başka olurum
Bir başka olurum senli düşüncelerimle
Bambaşka..
Seni yaşarım kadehlerimde
Bir bir yudumlarım
…………. Doyamam..
Çıktım hayatımdan yaşamıyorum sanki,
Pes etmedim koşmaktan yoruldum say ki.
Soldurmadım güllerimi kuruttum sanki
Öldürmedim yüreğimi soğuttum say ki;
………koca yüreğini ettim zemheri
………koştukça peşimden, arsız gönül hep bekledi
Yıldızlarla yazdım adını, astım gönlümün gökyüzüne
Birde gözlerini taktım geceme, ay ışığı niyetine.
Göz yaşlarımı içiyorum bakıp duvardaki resmine
Gidişini unutamıyorum; bu damla yananların şerefine…
Ne suskun çağlatmışım sevgimi, durgun kalbine.
Sevgili Ender PEHLİVAN,
Uzunca zamandan beri takip ettiğim yazarlardan birisiniz. O kadar farklı bir anlatım tarzınız var ki, yazdıklarınızı yaşıyor ve yaşatıyorsunuz. Şiirleriniz inanın tat veriyor.. Kelimeleri kullanışınız ustaca.. Ve aynı zamanda araştırmacılığınız ve gördüğünüz olayları k ...
Yıllardır şiir okurum.. Bir çok ünlü kalemin şiirlerini okudum.. Çok nadir olarak bir şiiri hem okudum hem ağladım.. İlk defa bir şiiri yaşamış gibi oldum.. Teşekkürler ENDER PEHLİVAN.... O kadar harika bir kalemin var ki, mest ediyor insanı... Tüm şiirlerin çok güzel ve anlamlı... Ama KEMANCI İLE D ...
Yıllardır şiir okurum.. Bir çok ünlü kalemin şiirlerini okudum.. Çok nadir olarak bir şiiri hem okudum hem ağladım.. İlk defa bir şiiri yaşamış gibi oldum.. Teşekkürler ENDER PEHLİVAN.... O kadar harika bir kalemin var ki, mest ediyor insanı... Tüm şiirlerin çok güzel ve anlamlı... Ama KEMANCI İLE D ...