Ender Pehlivan Şiirleri - Şair Ender Peh ...

Hani; yolumuza engeller çıkacaktı!
Acıları yaşayacaktık taa derinden.
Bentler kurulacaktı sevda yolumuza
Şöyle bir vuracaktık elimizin tersinden…

Ne garip değil mi sevgili?

Düşünmeyin öyle çok
Hepiniz biliyorsunuz!
Yakından tanıyorsunuz beni…
Şeytan mı?
Hıh…

Çalıyor yanık yanık kemancı
İçimi kıyıyor.
Yaşanmış bölük pörçük bir sevda
Anıları ömrümü çalıyor.

Yaslanmışım sağlam bildiğim bir duvara

Yazdığım her şeyin veritabanı unutulmayan aşktır, çoğu zaman;

Vursun dillerin yüreğimi on ikiden
Yaksın gözlerin ruhumu en derinden
Düşsem bir daha denize! Yeniden.
Bir daha mı sana; sarılmam, sarılmam…

Seni severken ben,
Doğdum sanki yeniden! ...

Bebek oldum, yokluğuna ağladım
Çocuk oldum, hayalinle oynadım,
Yara aldım ateşinle dağlandım,

Bir notayım ben,
Sesim aşk dolu
Hangi enstrümana girsem
Değişmez notam,
Türküm aşk benim…

İnceden inceye kar yağardı
Gözlerim akı kızıla boyardı
Hayatım öteye akarken
Sözlerin kalbime uğrardı
Sızım olurdu
Yanardım.

Taraflardan biri ben biri sen değilsin,
Her yanım sen, ben senin neyinim.
Aşk örmüş çemberini zehir zemberek
Geçen sen değilsin ben içindeyim.

Güneş geçmiş başıma dulda gibi değilsin,

“Baba ev sahibi geliyor”
“kapıyı kilitle, perdeleri kapat oğlum,
evde yok sansın..”
Tam altı yaşımda anladım
Perdenin ve kapının önemini…

Sevdalı yüreğimi öyle yaktın ki
Neden diye bir kere soramadım.
Yerden yere öyle öyle çaktın ki
Nasıl sevdiğimi bir kere anlamadın.

Ben dağları yol yaptım ayaklarıma,