Endam Şiiri - İlyas Payas

Endam

Sen ilhamısın kalbimin , ey bahçemin gülü,
Üzerine toprak serptiğimdendir, hayallerim ölü,
Hatırlamıyorum ne yarını nede dünü ,
Sensizken kuruttular içimdeki gölü

Sen gelirsin hizaya geçer, tüm heceler ,
Sen gelince heybet bulur gönlümdeki meşeler,
Güzelliğinin şavkıyla uyanır , pencereler .
Sensizken ne zor geçerdi geceler…

Sen hayallerime olan ilk adımım ,
Sen yanlızken yürüdüğüm kaldırımın
Kalbim mutlu olur , hecelerken adını ,
Neredesin sen ey hayallerimin kadını.

Heybemdeki en güzel, şiirlerime bahanem.
Sensizken nasıl yazayım ben, şahanem.
Varlığın benziyor en güzel hayale ,
Anlatmak zor seni , yapmıyorum kinaye .

Hayranım, tabiatın sana olan selamına,
Muhtaç etme beni bir çift kelamına .
Hayalinle kurarım en güzel binamı da.
Kurban olayım senin o gül endamına…

Sen damarlarımda dolaşan kanım ,
Eksik kalır sensizken bir yanım.
Tamamlanamam sensiz, yarım kalırım,
En güzel parçasısın puzzlemın...