En çok kendime kızıyorum.
Suratıma tükürecek kadar, aynadaki suretime
Öfkeleniyorum
Yaşayamadıklarıma ortak olmayı geçtim
yaşadıklarıma bile ortak olamıyorum
Elimi uzatsam tutamıyorum
Gözlerimin önünden geçip gidiyorsun
Sesimi duyuramıyorum
Gece oldu mu , sen bilmezsin
Sadece ait olduğum yerdeyim
Sendeyim
Kalbindeyim
Sen uyurken , saçlarını okşuyorum
Seni uykunda seviyorum
Biraz efkarlanıyorum bu duruma
Çok bozuluyorum
Kayıt Tarihi : 8.2.2018 13:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!