Şiirden kıyafet ördüm
Sardı yarin her yanını
Şairlere malumdur
Setreylemezse şiir yari
Aşk kabul olmayacak.
Yürürdü yol gözbebeğime basa basa
Bir çakıl taşı fırlardı yolun ayağından
Tozlar içindeki tarlama
Bir kadın bağırırdı tozlar içinden
İçinde erirken taşlar.
Giderek kağıdın rengine bürünüyor
Kalemimden akan mürekkep
Böyle olunca
Unutuveriyorum kalemimin
Neyden mürekkep olduğunu.
Bir şiir kitabı alıyorum
yüreğime
göz bebeğimden.
Okuyorum,
nasıl solursa bir bebek
Ey!..
Nereye seslensem şimdi
Kime seslensem ya da
Sana mı?
Sana sesleneyim hadi!
Ey kabesi ruhumun!
Bu sabah kanlı bir duman yükseldi
Kubbesi yer yüzü olan bir gökten.
Ağaran siyahın rengi
Kimin gözlerine eşlik ediyor?
Sahi hangisi daha derindir
Siyah mı beyaz mı?..
Gece acımış avuçlarımda
sabaha uzayan saçlarını tutarken
ve yıldızlar akmış acıdan
mavi yüzünden göğün.
Yüzümde kırılıyor
Yeni bir saattir zihnimdeki
Eskilerin gökleri arasına sızmaya niyet etmiş
Notaları sızan
Sızlayan bir yüreğin üzerindeki
Damarlardan.
Eski bir fotoğraf karen düştü
Gözlerimin önüne
Yeltendiysem de sana merhamet etmeye
Set çekti kalbim!
Öfke sızdı yine gözlerime
Yazamadığım şiirler var sana dair
Kalem mi gitmedi kağıda
Yoksa ben mi çok hasret değildim
Seni yazmaya
Bilemem.
Bildiğim şudur ancak
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!