Emre Turgay Şiirleri - Şair Emre Turgay

Biri daha gitti hayatımdan..
Yalnızlık çığrından çıktı artık!
En dokunaklı melodiler eşliğinde uğurladım onu,
El sallamadım ardından..
Sustum..
Ne bir beddua çıktı ağzımdan,

Birgün 'Yaşamak öylesine zor ki' dediğin anda,

Caddeler, yollar, sokaklar üstüne üstüne geldiğinde,

Şehrin buğusu içine işlediğinde,
,

Sensizlikse kaderim yaşarım
Sensiz de olurum, sevgisiz de!

Ben varken sen yoktun
Son'a giderken sonsuzluğu bıraktım sana

Vay be!
Helal olsun sana,
Ne gidişti o öyle;
Yazmaya kalksam,
Kelimeler çirlinleşiyor!
İyisi mi,

Kefene sarılmış gururum
Toprağa gömülmüş umudum
Artık ne kadar beklesem faydasız
Söylediğim tüm sözler anlamsız
Dönmez artık geri,
Sevmez artık beni o insafsız...

Farzet ki,
Seninle hiç tanışmadık;
Sen bende bir yabancısın,
İçim yanmıyor yokluğunda...

Farzet ki,

Şimdi söylediğim tüm sözler anlamsız...
Sen gittin hayatımdan, hem de çok zamansız..
Birkez 'aşkım' diyemedim sana,
Birkez haykıramadım sesim çıktığı kadar,
'Seni seviyorum' diye...
Küçücük dünyanda dağlar gibi hayallerinle yalnız bıraktım seni,

Seni özlemek suçtu
Hayal etmek ise infaz..
İmkansızlık bu olsa gerek
sana dair hiçbir şey bana mutluluk vermedi

Buruk bir acıydın hep

Biriktim yine hayat, küfredesim var sana.
Mutlu bir gün göstermedin benden yana.
İmreniyorum varlığımdan başkalarına,
Git nerde ararsan ara belanı, artık bana sataşma
Haketmiyorsam, daha fazla da yaşatma!

Herkes düşman olsa dost sensin
Her gerçek var olsa,
Gerçeğin adı sensin
Sevilecek biri varsa şu dünyada,
Uzakta aramama gerek yok
Yanımda sen varken umudum sensin