İlk defa ellerim acıyor anne,
Kendimi öldürüyorum kendi ellerimle
Hiç kıyamazdın ya üzülmeme
Kendime vurmaktan ellerim acıyor anne,
İçimde su içen kuşlar vardı anne,
Niçin oynuyorsun kelimelerle
Kelimeler çocuğunmu senin
Yada sokak çocuğumu tüm kelimeler
Ve sen çok mu seviyorsun sokak çocuklarını
Niçin sen onlarla oynadıkça
Saklambaç
Bak bana sevgilim
Sobe dedim içimden
Oysa eskiden,
ona kadar saymaya bile sabredemeyen ben
Sen uyandığında (Üç dakika yirmi bir saniye)
Sen uyandığında sarıyor hayat etrafımı
Sen gözlerini açtığında, ben uyanıyorum aslında.
Yüzünü yıkadığında başlıyor hayat, ayılıyorum.
Paylaşmak
Bir elmayı paylaşması gibi iki kardeşin
Kabuklarımızı soyup
Hayatlarımızı kardeş payı yapıyoruz seninle
İki elini gökyüzüne açıp
Bulut
Düşüncelerinin arasında bulutlar var senin
Birde benim korkularım
Senin bulutların kadar derin
Seninki gibi yaşamamı engelleyen
Sana değer verdilermi hiç
Değerin nedir biliyormusun,
Kaç kilo eder bendeki değerin,
Yada başkaları için kaç metre değerlisin
Bulabilseydim ölçüsünü,
Hiç
Bir insanı değiştirmeye çalışınca bitiyor aşk
Yada bırakınca artık kendini değiştirmeyi,
Oysa bir insanı sevince başlıyor hayat,
Onun için o olmaya çalıştıkça başlıyor umutlar....
Bir kaza sonucu
Kuponla örttüler, cenazenin üstünü
Yedek kuponları gördümü acaba?
Yeni nişanlanan ambulansın
Şöförü.
Ceza
Yaşamaktır en büyük cezamız
Korkutulmuşuzdur çünkü ölümle
Ne yaptığımız ortada
Hiç birimiz iyi değiliz, oluyoruz zamanla
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!