Hak
Gece yarısı uykusundan yoksun bir hayat
Başkasının ellerinde uyuyan bir çocuk gibi
Bir başkasının mutsuzluğuyla dalgalanan
Beşik gibi değişken
Her Gün Birkaç Satır Senden
Öyle zorki, gözlerine bakıp gözlerimle anlatamadıklarımı
Yüzüne bakıp sözlerimle anlatabilmek.
Öyle zorki, sana hislerimden bahsedebilmek
Kendimi durdurup, seni uzaktan sevmeyi denemek.
Veresiye Defteri
Bir bakkalın veresiye defteri gibi kabarıktı
Eski aşklardan kalan alacaklarım.
Aşk ki öğretmişti bana,
Boşa olduğunu bütün hesapların.
Gözlerinden süzülen yaşların var senin
Yanaklarından önce benim içime akan,
Birde o çok göremediğim kahkahaların
Bütün körlerin, karanlıkta önünü aydınlatan
Yarım kalmış bir şeyler var içimde seninle ilgili
Sen üzüldüğünde etrafına baktınmı hiç?
Etrafında hiç gülen oldumu, sen üzüldüğünde
Hiçmi farketmedin, içimdeki güneşin donduğunu
Hiçmi farketmedin sen üzüldüğünde,
İçimde ağlayan bir çocuk unuttuğunu.
Sevmek ne kadar kolay gözüküpte zormuş.
Yada hep zorlaştırılmış.
Hep yanında olmak imkansızmı
Kollarımda uyurken saçlarınla oynamak çokmu zor.
Çokmu zor sabahları birlikte karşılamak günlerce üstüste.
Güneşin doğuşunda ayakta olmak,
Acı çekmek demek sevmek
Sevmek kaybetmek demek
Kaybetmeyi göze almak demek
Üzülmeyi kabul etmek sevmek
Cennette bir bahçe sevmek
Sensiz
Yanından kalkıp geldim diye
Sensiz çok üşüyeyim diye,
Beyaz ağlar bu sabah İstanbul
Hani sinemayı çok severdinya
Hep seni sinemaya götürme bahenesiyle
Çıkartırdım evinden
Nicedir yoksun, zaten bende gidemiyorum artık
Şimdi kimbilir ne güzel on dakika aralar gelmiştir sinemalara.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!