şiirin iyisi karaborsa
ülkeye sokmak yasak
kim kaybetmiş ki sen bulasın?
hele ki ben...
valla el altından geldi bunlar
almayacaksan elleşme
Pencereden baktım, dışarıda martılar.
Sokağa çıktım, havalandı tüm kuşlar.
Kadıköyde martılar, senin adını sayıklar.
Elimdeki mektupta, yazdığın son satırlar...
Sen uyurken, uyurken ben
Sofrada içki ile yalnızlık
Kadeh kaldırıyoruz terk edişine,
Sevmeyişine.
Tükenmişliğin göz yaşları ağır akıyor
Bilinmezken söyletiyor en acıyı.
raflarında mutluluk satılan markette kasiyersin
kim kaç mutluluk alırsa, o kadar para versinler diye koymuşlar seni
barkod okunamayan durumlara alışıksın tabi
gün gelecek sen de geleceksin
en sevdiklerini kapacaksın raflardan
karga tulumba taşıdılar şiirlerimi dün gece...
ben bir yere kaçıyordum, birinden
affetmediler götürdüler.
bir daha hiç üzülmeyeceksin,
tekerlekler dönerek uzaklaşırken yerlerde senin şiirlerin olmayacak.
Sokaklar sakin,
sokaklarda yağmur
is, sokaklarda terkedilmişlik
mutsuzluk
sokaklar çağıryor beni
Ağladığım günden beri seviyorsun beni
Ağladığım için.
Suların üzerindeki yansımanı bir daha görmeyeceğim,
Bana bir daha hiç bakmayacaksın,
Sonsuza gidiyorum.
Kardan kaplanmış asfalt, dağlar boyun bükmüş rüzgara
Hırçın kanatları yarmış geceyi
Sabaha kadar vızıldamış uğultular
Uguldatmış gözlerini
Haykırışlarla yanmış geceye
Çığlıkları sarmış karları sabaha karşı
doğuştan terbiyeliyiz
sevmeye.
ya sevemezsek
ya göreceliğine vurgunsak hayatın
bunalım karakterimiz
mutsuzluk kaderimizse
sabahın tıkırtısı kulaklarımda
açılan pencerelerle havalanan ev
ellerimde senin tenin
kokunu o kadar çekmişim ki içime
ben olmuş sanki
ürperirsen sarılırım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!