Işığın altındayım,
Ay ışığının.
Bir köpek havlıyor:
'Ay ne güzel! '
Yıldızlar boyuyor ırmağı
Ve ağaçların arasından davullar duyuluyor.
belki diye bağıramayacağım bir boşlukta önüme çıktın
ağlamadan seni sevemeyecektim.
bana mendilini ver.
bir kılıçın kestiği şarkının notaları dilimde
sen dinleme.
sokaklarda açlık bağırıyor gök yüzüne,
görme ekmek kuyruklarını.
ışığını yüzüme vur
aydınlat beni
makyajın altındaki karanlığımı sil
perde açılınca, heyecanımı al
ayaklarım titremesin artık
bir de söylemediklerim var
seni gördüğüm ilk andan beri çok sevmem dışında
seni o gün aldatmışım
ben bile bilmedim günahımı uzunca
ucuzca aldattım seni
evde lostu salon
Kara gözlerin tenimi deler gibi bakarken içime
Hep seni öpmüş olmayı istedim
Bir sonbahar günüydü ayrılığımız
Gözlerini kaçırmanı hiç sindiremedim
Teninin tuzu dilimi boyarken
Boynunu son kez öptüğümün farkındaydım
istanbula kar yağdı,
kar saf mıydı yağarken?
safsa, nasıl hemen kirlettik?
şehirin isi, çamura çevirdi taneleri.
istanbula lapa lapa kar yağdı,
yağdı da, yollar açık gitmek isteyene,
heceleri yasakladım senin için
artık konuşmuyorum
sessizliğimde özgürlüğümüz saklı: biz
ayraca gerek yok
kaldığımız yeri biliyorum
nasilsin, dedi
iyiyim, bi tatil olsa,
ne yapacaksam tatilde
biraz uyurum, biraz icerim,
belki daha cok tamam kizmayin
baya icerim iste
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!