Emre Coşkun Şiirleri - Şair Emre Coşkun

El ve bıçak

elinle değil
Bıçakla kesenler
Ellerinin neyi tuttuklarını unuttular
unutturuldular

Vücut ister
Doğduğu zaman süt
İsteyen bebek değildir bu!
Artık insan ne hayvandır,

Nakaratlarında şarkının
Bulunur tohumları
İnce ete seslenen bir vokaldir
Vokalistin dilinde

Nedir tenin teri?

Et,
Kan gibidir kırmızı.
Hangi guruba ait ise,
Farketmez.

Ancak,

Kim ise kalmadığında
Kalır
O ‘ halde
Hak ile hakikat.

Ateşim yükselir
Ama farketmek istemem
Sirkeli sular
Eski dolaptalar

Zaman ellerini araladı

Sen güzelsin,
Sen de yakışıklı,
Gerçekten gülüp, ağladığın zaman.

Bazen sen zamanı
Bazense zaman seni bekler.
Bir çözüm sunamaz kimse
Ya da biri ortak olan o derde
O işte o an
Orada ki zamandır

Ben dut’a bakarım
Meğer O da bana bakarmış
Ayaklarımın altında
“Kara” Toprak
Artık ona da bakarım.

Yusuf olan haklı ola
Dönem geldim vura vura
Atlas ipin düş imiş
Zamana meydan ipim