Sayfalarındaki kırık cümleler meşe tutmuş defterime
Yine de şiir yazmaktan vazgeçmiyor insan
Gözlerinden doğan güneş vurur mu gözlerime?
Yinede aşka bakmaktan vazgeçmiyor insan
Çareler çaresiz gönlümdeki ufuk çizgisinde
Sen gideli rüzgar kımıldamadı kasabada
Ne bir kedi yakaladı fareyi
Ne köpek koşuşturdu kedinin peşinden
Şu sokakların dili damağı kurudu sensizlikten
Sokak lambaları kepenk kapattı çoktan...
Derin bir hüzün kapladı içimi
Olsun yinede gel sayma bunu
Henüz yeni çıktı limandan bir aşk
Olsun yinede sev sakla bunu
Mehtaba çırptı gönül kuşu kanatlarını
Adın uyku gibidir,rüya gibidir
O rüyanın içindeki olaylar gibidir
o olayların icindeki sahneler gibidir
o sahnelerin içindeki kahramanlar gibidir
o kahramanların icindeki kalp gibidir
o kalbin içindeki sen gibidir...
Durmadan,yorulmadan seni sevmek
Çölde bahtsız bedevi,kutupta kar tanesi
Bir mimik,belkide bir tebessüme verilen değersiz can
Boşver gülüm ölüm senden ziyade bana yakın...
Bir tebessüme bağlı gül yanaklı çocuğun hayalleri
Kulağıma fısıldayıp
Elveda dediğin ellerindeki,eldivenleri
Katlayıp koy bavuluma
Bilirim kıyamazsın sen hiç bana
Şimdi,şu vakitlerde
Kalbi olmayan bilmez
Sevmenin ne demek olduğunu
His yolunda zindan
Türlü türlü eziyet olduğunu
Yağmurdu bizi değiştiren
Acıyı tattıran
Tanınmaz olur bir gün, dün gibi akılda olanlar
İnsan müspettesi hayat yemeğine zehir saçarken
Meyvesiz ağaca benzer gelir diye arkada kalanlar
O senden,sen ondan delicesine kaçarken
Şişelerde ümit beslemek niye orda dururken karanlık gözler
Bir umut taşıdım seni kalbimde
Belli olmadan yönü
Sen ki en içerde
Kapatmışsın dükkan önü
Kopardık anıların kayışını
Yalnızlık sizin olsun
Ne hoş muhabbeti olan duvarlar ister gönlüm
Ne kahvemin dumanını içine çeken tavanları
Ben bahar adamıyım
Ne eriyen karlar soğutur al yanaklarımı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!