Emre Aktürk Şiirleri - Şair Emre Aktürk

Mısralarla anlatan ben değilim kendimi
Kelimelerin anlamsızlığıyla yaşayan ben değilim
Çoğu zaman hüzünleri
Az da olsa sevinçleri
Bazen tükenişimi
Bazense yardan umut bekleyişimi

Bir İstanbul akşamı
Sokaklar ıslak
Yağan yağmur göz yaşımı da yanına çağırıyor
Gitme diyorum
Dinlemiyor beni gitmek istiyor
Sonra…

Ölümden başka var mıdır gerçek?

Yaşamak yalan olmuş var mıdır mutlu olan?
Sözler yalanla dolmuş var mıdır inanmayan?
Kim bilir kaç kişi vardır yalan sözlere kanan?
İnanmıyorum artık, anladım her şey yalan

Gözyaşlarım yetmedi yokluğuna ağlamama, bitti...
Benliğim isyan etti kendimi unutmama, gitti...

Gidişin ölüme kapamaktı gözlerimi
Dünya'yı durdurup Güneş'i söndürmekti
Bir defa vurulup kaç kere ölebilirki insan?

Bir kelebeğin ömrüne bile sığmadı bu aşk
Kozasından çıkıp kanatlanamadan öldü...

Belki çok zamansızdı
Ama... Saftı, yalansızdı
Belki de yasaktı bana

Sevgisiz yaşanmış senelerimin
Umudu sen oldun gidersen yıkılırım
Yıldızı kaybolmuş gecelerimin
Işığı sen oldun gidersen yıkılırım

Senin bir gülüşün var ya

Biliyorum bu aşk imkansız
Birde sen aklıma gelmesen
Böyle yersiz zamansız
Ama olmuyor işte her şey anlamsız
Herkes yabancı geliyor bana
Hiç kimse dolduramıyor senin yerini

Hayatımdan son kez çıktığın o gün
Bütün güzellikleri bir bir kuruttun
Her şeyi bırakıp gittiğini sanma
Beni benden ayırıp yolda unuttun

Saatimi hiç kurmadım yokluğunda

Bir sonbahar yaprağı ol
Sararıp sol çamura düş
Kimi ağlasın kimi gülsün
Sende ağla yollara düş...

Seni kalbimden söküp attım bu gece

Gittin;
Son gülüşün, son bakışın
Son sarılışın ve son...
O gün anlamalıydım aslında
İçime oturan sebepsiz özlemden
Ama yinede konduramadım kalbime