Bugün senin için aralandı gözlerim
Uzaklarda bir yerden gülüyor sana
Kalbimde bir sevgi, biriktirdiğim
Engelleri aşıp geliyor sana
Tüm mutlulukları diliyor sana
Terk edip gidişini unutamadı
Sensizliğin yükünü kaldıramadı gönlüm
Gözlerinin hayali gözlerimin önünde
Hala ilk gün ki gibi çarpıyor yüreğimde
Yokluğun alev olmuş yanarken bedenimde
Neydi bizim ellerimizi birleştiren şey
Aşk mı, sevgi mi, yoksa bir heves mi?
Neydi bizim bitmeyen aşkımızın süresi
Ay mı, yıl mı, yoksa bir nefes mi?
Neydi bizi ayıran
Kin mi, nefret mi, yoksa gurur mu?
Hiç bir şeyden haberin yok
Bu şiiri sana yazdığımı bile bilmiyorsun
Yada senin için içimde bir şair büyüttüğümü!
O şair sevdi seni, o sevdi ben tutuldum
O sevdikçe ben yok oldum
Sen gittin
Gözlerin kaldı bende
Artık zindan karası
Buralarda gökyüzü
Sen gittin
Hasretin kaldı bende
Güneşim…
Hadi doğ sabahlarıma
Ateşim ol ısıt beni
Üşümüş yüreğim seni bekliyor
Sebebim...
Hadi gir hayatıma
Hiç olmadığım kadar yalnızım
Hep olduğum kadar sensizim bugün
Olabildiğim kadar mutluyum
Yaşadığım kadar mutsuzum bugün
Göz yaşlarım kadar ağladım durdum
Bir boşluk kalacak yüreğimizde
Üstelik belki de hiç dolmayacak
Şarkımızı her söylediğimizde
Ruhumuzu aynı duygu saracak
Aklımızda aynı dostlar kalacak
Uykularımı uyutup uykusuz kaldığım
Kendimi unutup hayaline daldığım sevgilim
Kalbimin gürültüsünden duramıyorum inan
İlk defa sevilmenin korkusu içindeyim
Korkumu bağışla ne olur
Kırıldı, yıprandı, uslanmadı bu gönlüm
Ortasına sapladığın bıçak gibi serseri
Mademki sensiz geçecek ömrüm
Ölüm sebebim olsun bu aşk kanseri
Küçücük umutlar biriktirirken
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!