Emrah Kılbaş Şiirleri - Şair Emrah Kılbaş

Arguvanda yar. Sevdim gözleri ela
Sardı başıma bin türlü bela
Ben öldüm aşkı uğruna
Okunmadı arguvanda bir sela

Hasretine hasret kaldım arguvanda

yanaştı limana mevsimlerden güz
demli çay yine bana arkadaş
geçti yine koca sıcak yaz
ellerim boş ruhum biçare arkadaş

yapraklar dökülür dalından tek tek

yalan

baharın geninde vae

dolandır

Yaş kemâl oldu değer bilmedik..
Ömür geldi geçti meğer bilmedik...
Ak düşünce uyarıldık (hz.ömer) bilmedik.
Kâbe yi çok sevdik kıymet bilmedik..

Biraz tebessüm bir hayli kırgın...

ömür geçti yaza yaza
ne çektin kendini naza
ha bahar gelcem ha bekle yaza
muhtaç ettin beni toza

ne elimden tutan oldun

Cuma sabahı yalnızlıkla başlarken.....
Karşımda delme çatma bir aşık...
Neyin var demeye kalmadan..
Yığıldı onüme zehirli sarmaşık...

Bir Erzurum vardır gönlümde
Nene hatuna selam ederken tabyada
Abdurrahman gazi gelmiş kelle koltukta..
Mülkü islam demiş alvarlı efe baba...

Ben Erzurum severim Erzurum duysa kıskanır

Ne sen mutlusun nede ben
Kalan ömrümüz dertsiz geçermi
Ya senden geçerim ya canımdan
Bundan sonra hayat seninle bitermi

Yeter artık ya sen git yada ben

Varlığın der idi...
Yokluğun ise gâm...
Seni yaşamak idi...
Oysa tüm çabam...

YAZDIMDA YAZIMI AKTAN KAĞIDA....
GÖZÜMDEN KAN GİBİ AKTIDA GEÇTİ...
DİLİMDEKİ MATEM DÖNDÜ AĞIDA.....
HÜSEYİN KERBELAYI YAKTIDA GEÇTİ…

DİVİDİN BOYASI ELİMDE KANLA,,,