Emrah Kılbaş Şiirleri - Şair Emrah Kılbaş

Aşk diye yandım kızirik oldum..
Yine ahh demedim sarardım soldum...
Sen gününü gün ederken ellerde.
Ben sineye çektim saçımı yoldum

Bir bakışın bir gülüşün vardı bende..

Gafil gezdim bir zaman
Düştüm gurbetin kara yollarına
Sevdam sırtımda heybe…
Konamadım ağacın dallarına…

Divane meczup gibi dolandım yolları…

bence artık gitmelisin....
çünkü ilhamım değilsin....
eskiden uzaktan gelen ses yeterdi...
şimdi ise her şiire sahte bahanemsin..

gitki şiirler destanlaşsın...

Açarken toprakta akşam sefası..
ne aşkı çekilir nede cefası...
Bulunmadı illetin daha şifası...
Sen yakta ellere bırakma beni...

Elli ver elli yesin...
Yüz ver yüzün...
Kışa kadar yeter erzak der...
Kalmaz ne ettiyse açız güzün..

Erzurum dağıyla mest eder beni..
Beklerim yarimi dönermi geri…
Bir dost yokmu getirsin haberin…
Beni darda koyma canım Erzurum..

Yağmurlar yağınca serinler yeryüzü…
Hakkı tanımayan ne bilsin güzü….
Geceye selam çakıyor şimşek…
Kalbinde nur yoksa ne yapsın eşşek…

Rahmet oldu taştı deryalara…

Elli ver elli yesin...
Yüz ver yüzün...
Kışa kadar yeter erzak der...
Kalmaz ne ettiyse açız güzün..

Ey erenler tabibim kimdir…
Öyle sancılarım var ki anlatamam..
Sakladım durdum benim derdimdir..,
Sana deyipte seni ağlatamam….

Sorsalar nedir halin

Kalbi fesat olan tufana sebeb...
İnsan demek kayıp kutsaldır merkep...
Sütünden faydalanırsın sırtına binersin...
Kalbi fesata namaz niyaz ne kar etsin...