aylardan
haziran
günlerden
yine sen
bir tren
sisler arasında usulca yol alıyor
I.
yüzeyde kopan fırtına
derinlerdeki hayatı besler
bir dalga zamanı kayalara vurur
esnek bir ruhum olmalı yağmur yağarken
karanlıkta koşabilmek için
çünkü ıslandıkça okuyabilirim dönen günü
ve eridikçe varlık, sancıyı velinimet bildikçe
her başlangıç bitişi haykırıp
her doğumda ölümü görünce
"Yaşamak’ bir perde gibi kalkıyor aramızdan
Zamansız mekansız bir tünel başındayız şimdi"
A.Cahit ZARİFOĞLU
yüzüm yıkıyor ellerimi
ve yol, yürümek için ayaklarımı
I.
bir yokuşla değiştim
hayatımın tüm düzlüklerini
kendimle yarıştım aşıklar kulvarında
bir harita rehberliğiyle dalıyorum
korkunun sisli arazilerine
dilimde dolanan dualar
gazel okuyan bir sarhoş umarsızlığıyla
terk ediyorlar hayatımın koridorlarını
ki terk edildikçe çoğalıyorum
bahar yanımızdan geçti
sessizce, amansızca
ve biz kaçırdık
geçmez artık bir daha
bu sıralar her gece
günler bir ozan, sözü hep aşka dair
dört köşe bir sensizlik zindanı zaman
aynada garip ve yetim bir şair
işte sevgilim
rüzgara verdikçe zaman yapraklarını
budur herkesten saklı arz-ı halim
söylenmemiş sözlerim için
özür diliyorum önce kendimden
sonra senden
seni anlatamadığım şiirlerim için
ve aşktan
onu görmezden geldiğim zamanlar için
kırık dökük bir geceyi onarmak
ya da aynalardan bolca yansıyan
makyajlı hayat
hiç ummadığın yerlerden
düşecek maskesiyle
önünde işte
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!