gecmisin sislerinden cikar bazen bazi dostlar,
o zmnlar goremediklerimizdir bu siluetler.
kimisi albumlerde yoktur kimisi akillarda.....
sonra birgun aniden
nedir bu korku beni titreten
nedendir bu acı bitmeyen
ey tanrım aydınlat beni lütfen
huzurun ışığındayken ruhum
ihtiyacım var masumiyete
nasıl öuhtacım samimiyete
kısa ama güzel bir ilişkiydi bizimki
yabancı gözleirn parmak izleri kirletti
bir şovalyeyle prensesin hikayesiydi
onlarınki gibi yasak bir aşk birleştirmişti bizi
ihtişamlı altın kafeslerden bir prenses kaçtı
elimde hayalimden cam bir şişe
yazmadığım tüm mektuplar içinde
biraz hatıra sıkıştırılı kenarlarına
öptüm son kez seni yüreğimde
elimde şöyle bir çevirdim baktım bize
Alıntı yapsam bir şairden
Çalıversem birkaç mutlu mısrasını
Yada vursam kendimi sahile
Bulanıversem kumuna ruhuna
Ne yapsamki
Geç kaldık biz bu oyuna
Hiç birleşmeyen yollarda
Kaybolduk gittik aylarca
Rüzgarla gelen kokun da olmasa
İnanmazdım senin yaşadığına
Uzatsam elimi tutmazsın
Özür dayanmış geçmişimiz
Sarılara bürünmüş resimlerimiz
Atmayalı aylar oldu kalplerimiz
Hiç düşünmeden kabullendik
Daha en başından kaybettik biz
golgeleri takip eder oldum bir suredir
onkara siginip gizleniyorum isiklardan
icimdeki buzlar tenimden suzulur vaziyette
sanki gunes kurutmak istiyor yaslarimi
yuregimin etrafi soguk hapishaneler
en derin enkazın altında atar kalbim
nefes almam gerekmez bilmem için
nereye geldim nereden geldim
ölmem gerekmez anlamam için
kemiklerime kazıdım hatalarımı
en son onlar gittiği için
Kimimiz gülüşünde tanıdı seni
Kimisi koridorların sallanır neşesinde bildi ismini
Hep beraber yürüdük hocaların gölgesinde
Hep beraberdik arkadaşım bu tepelerde
Herkes şanslı değildi bilecek kadar belki
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!