Yıldızlardan oluşan ağlara sarılmış dünyamda
Ay ve güneşi istemiyorum
Onlar bana ihanet ettiler biliyorum
Aydınlık günlerim karardı
Parasızlık tüm beynimi sardı
Doğumgününde mesaj atamadım aşkm
Gücüm yoktu yalanlar sölemeye
Sana bensiz mutlu bir hayat dilemeye
Ve sadece tebessümle izlemeye
Defalaraca aldım elime teli
annem bana bir omur bahsetmisti o gun
buyuk bir olasilik perpektifi idi
hangi kacis bana daha cazipse
oradan cizecektim omrumu
yillarin getirip goturdugu
Gitmek gerek mi illa yürekten
Geçmek duygulardan bitmek sevgiden
Neden yetmez aşk kurtarmaya dünyayı
Da terk etmek gerekir sevdiğin zaman
Gidişim o kadar ani oldu ki
yalnız geldik yagün ışığına
ve yalnız döneceğiz ya ebedi karanlığa
belki de ondandır bu hüzün
hem başlarken hem vedada
bilinmeden çıkılan tüm bu yollar
intihar etmişti prenses umutsuzca
ama hiç not bırakmamıştı ardında
sadece sarılıp yatmıştı şovalyesinin pelerinine
ona son bir kez veda edercesine...
i passed through many lifes till now
i dreamed i failed and i walked again
but i loved and listened to my heart eventually
we were never wrong and never hurt anyone
i was born in cold winter when snow was dancing
bazen her sozcuk durur dinler ruhu
yada her goruntu donuklasir gozlerde
o andir acilarin topraga yansiyisi
o andir cigliklarin ayak yakisi
herkes gunesle unutur o anlari
hangi mısrayı çalsam bu şiirden
nereye gidiyor içimdeki yetim sözcükler
hangi kıta beni sana anlatır ah bilsem
nasıl kelimeye dökülmelidir bu derin izler
sanki imzasız bir parça kağıttan alıntı
Yakından bak
Evet evet yaklaş ve olabildiğince yakından görmeye çalış
Hala anlaşılmıyor mu hatları
Görmeye odaklan o özgü detayları
Yaklaş evlat yaklaş
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!