Beyaz diyardayken sevdim seni
Hayatımın belki de en temelini
Şimdiki tek kudretimi
Seni
Daha doğmadan seçtim bitanem
optum seni, elveda diyerek sonkez oksadim...
sen karsilik dahi vermedin, benim deildin artik.
sonra zaman devam etti...konustu senle; son kez acimi, kendimi anlattim... ve annen aldi goturdu seni... tam istedigin gibi... ait oldugun yere dondun artik.
derin derin içime çektim sabahın tazeliğini
öyle benimsedim sarı beyaz ışığı içindeki
çok eskiden bir tozlu hatıra bile olsa gerçi
yeniden gördüm tertemiz ve masum şairi
yalanların resmettiği bu fani geçmiş vakti
eski bir hikayedir bizim zamanimiz
hani cocuklarin bisikletlerinin derin dunyalar yarattigi
sadakatin ender bulunan degil yogun bir gerceklik oldugu
guzel hayallerin yakamozlarla suslendigi zamanlardi
ender anlarin mutlak sonsuzlugu vardi o zamanlar
sessizce gittim bu gece
kayan herbir yıldızı peşime taktım
dilek kurdelelerimi bağlayıp
gözyaşlarımı denize attım
hayatın bütün çilesini
Sana sesleniyorum yoldaş
Son bir nefes kadar sana,
Her şeyden arda kalan sükunetine
itinayı eksik kılmayan gayretine
hezimete uğramayan o benliğine
sana sesleniyorum, benim
gidislerim olur benim sessiz
derinlere kacar nazem duruslarim
suskunluk yutkunurum hatta
cigliklarda bogulur bakislarim
sadece ben varim buralarda
gölgedeki o ışığındır sırrın
ne olur kararme güzel kız
bir mahsun duruştur kırgın
dikilmekten gayri durma prenses
ne hiddetlerden sıyrıldın
Hangi kadın mutludur ki kendinden
En güzeli bile korkar tanışmadığı yıllardan
Kimi kendini şişman bulur kimi kırışık
Kimi uzun saçlarından yakınır kimi kıvırcık
Hangi kadın mutludur ki kendinden
Hangisi sever ki kendini gerçekten
keske herkes gorebilseydi birbirinin gozundekileri
insanlar uzanabilselerdi keske her ozlediklerine
kurallar kimden geldi neden gecerliydi
imkansizlik neden, gurur pelerini nedendi
herkes kendine buyuk geleni tasir omuzunda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!