Emine Şafak Şiirleri - Şair Emine Şafak

Bütün seslere tıkadım kulaklarımı
Sukutuma attım sana olan özlemlerimi
Seni kattım kendime
Sen de var oldum
Sen de yok oldum
Sen de yoğruldum

Sanma ki ettiğin kalır yanına
Mizan terazisi kurulduğu gün
Kalem mızrak olur değer canına
Mizan terazisi kurulduğu gün

Herkes verir iken bütün hesabı

Gönlümde bir aşk masalı
Beyazdan bir bahar dalı
Gerçek sevdanın hamalı
Olamazsın demedim mi

Başka aşklar bana zarar

Başımda ki taçtın gönlüm de handın
Aşkın beni derde saldı nerdesin
Bana hayat veren damarda kandın
Aşkın beni derde saldı nerdesin?

Düşler kurdum gül yüzünü göreyim

Canımı yoluna kurban ettiğim
Azat et beni yâr gideyim senden
Gözlerinde kaybolup da yittiğim
Azat et beni yâr gideyim senden

Tek bir gülücüğü çok görme bana

Cümle aşklar ile koştum yarıştım
Başına sevdayı salamadım yâr
Kara sevdalara düştüm karıştım
Leyla gibi sen de kalamadım yâr

Nasıl bir sevda bu gülmedi yüzüm

Bağrı yanmışların çıkar narası
Aşık maşukunu yakıp giderse
Hasrete dayanmaz insanın hası
Özlemi yüreğe ekip giderse

Şu yalan dünyanın yoktur sefası

Senin ıtrını taşır tüm güllerin kokusu
Ne yalandın ne gerçek sen bir düş/tün sevgili
Seherin ilk vaktinde yüreğimde korkusu
Dua olup dilimden kalbe düştün sevgili

Yediveren gül gibi açtın gönül bağıma

Zavallı gönlümden dökülür zehir
Düşmez ki dilimden sitemli kahır
Ezel görmeyince görünmez ahir
Kalmadı ''umudum'' tükendim artık
Kadir bilmeyene gücendim artık

Ey yüreğim..! ! !
Kan revan içinde yetimim şimdi
Yüreğim, yüreğine muhtaç
Yusuf misali karanlıklardayım
Kör kuyularda sensiz dardayım
Kelepçe vurdum gönlüme