Emine Şafak Şiirleri - Şair Emine Şafak

Küllerinle savruldum yüreğimi yaktıkça
“Zümrütü Ankam” derdin gözlerime baktıkça

Bir tebessüm yollasan bu meczubun gönlüne
Ebabil kuşlarıyla varsam sevda iline

Kışımı döndürdü sanki bahara
Gönlümün yiğiti sevdiğim adam
Sevdası karadan daha bir kara
Gönlümün yiğiti sevdiğim adam

Aşkın badesini içsem elinden.

Geceye mührünü gökte melekler
Seninle semaya vurmadan gel yâr
Aşk ile dönermiş bütün felekler
Ecele saati kurmadan gel yâr

Sevgin candan öte gönül doldurdu

Beyhude yüz çevirip cevr etme bana n'olur
Bir ilahi aşktır ki içimde yanan odur

Ruhumun derununda resmindir nakşedilen
Yok takati hicranım gayrısına gidilen

Kuru bir yaprak misali savruluyorum sensizliğin tozlu yollarında.
Gül dikeni gibi batıp parçalıyor bu yalnızlık tüm bedenimi.
Mutsuzluğum gün be gün artarken senli hayallerimle yeniden can buluyorum,yeniden hayata tutunuyorum...

Yokluğun buz gibi soğuk
Hasretin kurşuna diziyor

Kara kışa nar etti kadir bilmeze yar etti
Vefasıza düşürdü hep ağlattı kaderim
Çektiğim bu acılar tatlı canıma yetti
Vefasıza düşürdü hep ağlattı kaderim

Dün can iken o yare bu gün düşmanı oldum

Hayallerim tünerse kuşların kanadına
Acı bir çığlık düşer yetimin inadına

İpekten saçlarına mehtabın şavkı düşer
Yanağın gamzesinde bir milyon yıldız pişer

Bir busene muhtaç oldu didarım
Bu diyarlar sensiz bana yetmiyor
Ey can parem yine tuttu efkarım
Bu hasretlik neden artık bitmiyor

Seni sarıp can evime koyarım

Bir bakışınla canlandı bu yüreğim.
Gönül telime sesin değince,nağmeler raks etti minicik kalbimde...
Sükutum seninle huzura erdi.
Sen, rüzgâr gibi kalbimden esip geçerken,yetimliğim bir kuş gibi kanat çırptı mutluluğa...
Gözlerimde ki mutluluğun sebebi yarim,ömrümün varı yarim,gönlümün efendisi yarim. Bundan böyle kalbimde ki tek duamsın...

Es seher yeli es de git sevgiliyi getir
Yetmezse buna gücün benden bir haber götür

Es ne olur durmadan de ki; kalbi ağrıyor
Karanlık gecelerde adını sayıklıyor