Sonbahar gelince bir şeyler olur bana
Ruhum tırmanlanır, ruhum karalanır
Daralırım
Ikiye ayırır bir bıçak kalbimi
Büyümez olur tırnaklarım, saçım…
Altımdaki dünyayı çekmiş olurlar
Seyr etmek istiyorum,
Diyarbakırı
İki gözle;
Bir gündüz bir de gece
Anlamak istiyorum onu
Ey Hayatım gülüm
Sen gül ben bülbülüm
Ayırmaz bizi hiçbir şey
Ancak ve ancak ölüm
Ey hayatım gülüm
Kalbım yara, duygum yara
Şimdiki zamanım aydınlık
Geleceğim kapkara
Hayatım dedi bugün
Yolçunun adı olsun Kayra
Kaybettim Mayıs‘ta tüm aşklarımı
Kazandım yine Mayıs‘ta tüm aşklarımı
Hepsi için ben değil,
Mayıs suçluydu
Mayıs‘ta yaptım saçma denilen teklifleri
Evimin üstünde bir yıldız
Balkonumda bir yıldız
Her zaman parlıyorsunuz
Her ikiniz......
Sana mı baksam?
Hani o eski bayramlar demiyorum
Hani o eski sevgi saygı demiyorum
Ama..
Hani o eski baharlar diyorum
Bahar kayb olmak üzere bu coğrafyada
Mevsimler arası geçiş kayb oluyor
Koyulduĝ umda seninle yola
Demiştim bütün yollar sana çıkıyor diye
Roma’ya Bağdat’a değil
Bana nazını motiflendirmeden önce
Renkler değişebilir imasını defalarca yapmıştım
Sonbahar, Sonbahar !
Benim büyük bir derdim var
Çünkü her sonbahar
Alır götürür beni sert rüzgar
Sonbahar, Sonbahar !
Ölüm en büyük bilinmezin adı
Ölüm en büyük gizemin adı
Bütün canlıların tek korkusu
Vardan sonra yok olmanın adı
Kurtun avcıyı avladıĝ ı gibi,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!