Kestel’e bağlı bir küçük köy iken
Çileler çekerek oldun Nazilli
Toprağını âlem sahiplenirken
Hak edene kucak açtın Nazilli
Aşk açık bir denizdir güzelim
Yüzmesini bilmezsen boğulursun,
Sevmekse bir ömürdür güzelim
Kıymet bilmezsen isen dağılırsın.
Yemin etmiştin, başkasına kapatmıştın kalbini
Gözlerim görmüyor, bakmıyormuş
Senin güzelliğini görene kadar,
Kızgın Temmuz güneşi yakmıyormuş
Senin sıcaklığını duyana kadar.
Yeşili tanıyamamışım, gözlerini görmeden
Bir yel estirdin ne varsa götürdün
Talan oldu dünyam silip süpürdün
Kırdın onurumu eli güldürdün
Yere batsın aşkın beni öldürdün
Vız gelir dünyanın kahrı dertleri
Uçurdum göklere elemlerimi
Tanrım korusun tüm sevenleri
Savurdum yellere kederlerimi
Öyle anlar yaşarsın ki
Birden bir fırtına kopar
Alabora olur her şey
Sürüklenirsin bir o yana bir bu yana
Hani verdiğin sözler ettiğin o yeminler
Bu kadar mıydı aşkın yalan mıydı sözlerin
Rengârenkti sevgimiz allar morlar yeşiller
Ne çabuk unutuldu yalan mıydı gözlerin
Fal tuttum dilekler diledim O’ na
Bir kere yüzümü güldürsün diye
Yalvardım geceler boyu Tanrıya
İçini sevgimle doldursun diye
Yaşamak değilmiş şimdi anladım
Ne dertler ne gamlar gördü bu yürek
Bu ayrılığa da dayanırım ben
Yeter ki mutlu ol düşünme beni
Aşkımı sensiz de yaşatırım ben
Basit bir fırtına alıp götürdü
Sevginle büyüyen eşsiz aşkımı
Esti rüzgâr yağdı yağmur süpürdü
Goncayken açılan eşsiz aşkımı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!