Durmasa şu dünya durmasa dönse
Seni yaşamaktan gönlüm geçer mi?
Güneş hiç doğmasa ışıklar sönse
Seni sevmelere ömrüm yeter mi?
Seni içiyorum doya doya, kana kana
Gözümün kökü sarardı, ağlaya ağlaya
Dünyam darmadağın oldu,hasretlikten sana
Ne yaparım, nasıl ederim oy dertli başım.
Sakın ayrılıktan söz etme, demiştim sana
Kop diyorsun söyle nasıl kopayım
Bağlandım bir kere delicesine
Açtığın yarayı nasıl sarayım
Öyle çok sevdim ki ölürcesine
Anıların yetmez tutmaz yerini
Kop diyorsun söyle nasıl kopayım
Bağlandım bir kere delicesine
Açtığın yarayı nasıl sarayım
Öyle çok sevdim ki ölürcesine
Anıların yetmez tutmaz yerini
Kapandı son perde bu oyun bitti
Gözyaşlarım sele döndü sonunda
Sevdamız hebaya uçup ta gitti
Kaybeden sen oldun aşk oyununda
Bilinmez yolumuz nereye çıkar
Belki mutluluğa belki de hüzne
Gece yalnızlığım başıma çöker
Bakarım duvarda güzel yüzüne
Özlenmenin sesi olmak isterdim
Hasretimle yansın kurusun dili
Gonca güle bülbül olmak isterdim
Sevgi nağmeleri söylesin dili
Gözünü kırpmadan yollara baksın
PAMUKKALE
Yaslanmışsın kale gibi Çökelez Dağına
Kalplerde yaşayan sevgilisin Pamukkale
Tarih olup akmışsın Menderes Irmağına
Dillerden düşmeyen efsanesin Pamukkale.
Sanki cemre düştü ayaz gönlüme
Tutuştu yanıyor sardı alevler
Merhemim ilacım oldun derdime
Umuttan gerçeğe döndü hayaller
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!