Emin Barut Şiirleri - Şair Emin Barut

YILLAR ALIP GÖTÜRDÜ

Donuklaşmış bakışım gözlerim yaşlı
Yitirilen umudun son durağında
Hala dinmiyor ıstırabım
Her şeyi sele kaptırdım

Durgun bir sessizlik
Durgun bir yoksulluk bu
Adımlarının sesi yok artık
Garip bir üşümek

Yıllar sonra sana ilk gelişim bu..
Yeniden heyacanlanıp, yeniden sevişim bu..
Mavisi gözlerinde başladı ayrılığın
Uzanıp dudaklarından son öpüşüm bu..

Çocuksu bakışlarınla
Yüreğimi yakardın
Dört mevsimde bahar gibi
Alevlenip yanar gibi

İşte "27 OCAK " arifesindeyiz
Seni bilmiyorum, ama ben ağlıyorum.
Yalnızlığıma ortak olan bu odada;
Koyu bir karanlık, bir sessizlik;

Sen bana bakma güzelim
Zamanla geçer, her şey biter...
Bir iç acısı olsa da yokluğun,
Kalmaz o yeşil gözlerimde nemler

Sorma şimdi nerde olduğumu
Ben yaşadığım bu günü unuttum.
Hiç bir şey kalmadı hatırımda anacak.
Ne yeşil, ne mavi, ne toz pembe.
Kendimden kaçtım hep bucak bucak.

İçki dolu bir kadehte yüzümü gördüm
Derin derin çizgiler mor halkalar gözümde
Saçlarım beyaz ağı almış geceden
Mahzun bir çehre bulandı önümde
Şarap mı kırmızıydı yoksa gözlerim mi

Dönüp dolaşıyor
Çekilmez dertler
Boğazımı sıkıyor
Ellerinde kanlı orak
Azrail beliriyor