Umut yüklü mavilikler
Sonsuzluğa çakılır yaşam
Ellerinde özgürlüğün meşalesi
Al gülleri açar yüreğimin
Sen, benzer diye küçük çiçekleri öptüğümsün.
Sen, yokluğuna uzun yıllara gömdüğümsün
Sen, bir türlü çözemediğim kör düğüm.
Sen, sevip de koklayamadığım gülümsün...
Yillar önce bir Hülya vardı
Arkadaşlığımız yatak yorgan gibiydi.
Çağla yeşili mi, yoksa bir çift zeytin tanesimiydi
Öfkeyi bastıracak güzellikler olmalıydı
Yalnızlığı dağıtacak sevgiler
Bak gör ararmıydı o zaman yürek
Aslı'yı Leyla'yı anlatan kitaplarda
VEFASIZ SEVGİLİYE
Güle güle git sevgilim yazarım demiştin
Sakın ha sakın unutma beni demiştin
Seviyorum seni canımdan çok demiştin
Bak unutturdu zaman hatırlamadın bile.
Kızdı mehtap şavkını geceden geri alıyor
Geride suskun bir yel ve matem kalıyor
Yarıyor geceyi acı bir çığlık
Veremli genç, yine faryada başlıyor...
VE SEN GİDİYORSUN
Sen şimdi, içimi eze eze gidiyorsun
Sen şimdi, geçtiğin yerleri yaka yaka gidiyorsun
Bıraktığın sadece yıkık bir şehir
Yağmalanmış sokaklar ve tozlu hatıralar değil
Yüreğim dört duvar ümidim gece
Dilimde dualar, silinmez hece
Halimi ellere arzettim nice
Buna da yaşamak derlerse yalan.




-
Ahmet Nejat Alperen
Tüm YorumlarEmin üstadım, mısralarınızın bitmesini istemiyorum, kalbiniz hep sevgi dolu olsun. Sizin sayenizde çok şey kazandım, kazanmaya da devam ediyorum. Sağlığınız, mutluluğunuz ve huzurunuz daim olsun. Selam ve saygılarımı sunuyorum.