Emel Seyhan Şiirleri - Şair Emel Seyhan

Gecenin se(n) ssizliği tepemde,
hayatın yorgunluğu üstümde
Her şeyi unutabilirim; seni unutmamak için….
Her şeyden vazgeçebilirim seni yaşamak için…
Bilemezsin
Çünkü; sen hiç sevmemişsin

Sarardı yeşil yaprak; dal koptu; fidan düştü
Baykuşa çifte yalı; bülbüle zindan düştü
Nefsinle yeniden çizilecek desenler
Aydınlığa nurunla kavuşacak mahzenler
Yağmur, seni bekleyen bir taş da ben olsaydım
Senin için görülen bir düş de ben olsaydım

Ben seni;
Sebepsiz rüyalarımın kıvılcımında sevdim...
Korkulu düşlerimin başlangıcıydı ellerin...

Ben seni;
Umutsuz çırpınışlarımın çaresizliğinde sevdim...

Sakın bir kimsenin gönlünü kırma
Gerçek erenlerin sözünden çıkma
Eğer insan isen ölmezsin korkma..
Kudüste Mekkede Hacda değil
Her ne arar isen kendinde ara..
Üç tepe dağların yemyeşil çamlı

Söylesene kim sevdi seni bu kadar körü körüne..
Bu kadar beklentisiz..
Varlığını oluşturan hiçbir zerre beni anlamadı..
Artık mutlu ol bensiz.
Benim kalbim aşk yolunda
Kimseyi tanımaz

Sana adanmaktan bahsetsem,
Geceleri sırılsıklam ağlamak desem,
Onun için akan iki damla gözyaşı beklediğim
Yada sorgulamak desem gün bitiminde yüreğim.

Bilir misin ümitle beklemeyi?

Sen kendi cikmazinda bitmisken
sana o kadar kalabalik
laf edebiyati yapamazdim
sessiz feryadimi hic duymuyordun

Sen asksin demistim

Belki hiç bilmeyeceksin her kelimede boğulduğumu
Bilmeyeceksin seni sevmekten vazgeçmediğimi
Bilmeyeceksin okuduğum her şiirde seni bulup ağladığımı
Bilmeyeceksin ne yaparsan yap senden nefret edemediğimi..

Bilirim gizlediklerini
beyaz teninin ardında
Kelimelerin çözümsüzlüğünü
bulurum sende
Zirvenin en doruğundayımdır seninle..
Bir umut ışığı doğdu içime

Oysa ne güzeldi gizlice izlemek seni,
Gözler ilk kez bu kadar içten gülüyordu belki.
Rüzgar kokunu getiriyordu bana
Yağmurlardan kıskanmak vardı seni.
Buralarda bulutlar siyahtır daima.
Güneş ise saklanır geceler ardında.