Aşk; bir şiirdir, yazıldıkça duyguları açığa vuran.
Bir şiir, okundukça ağlatan.
Gözlerden yaşlar akıtan.
Belki bir teselli, akan yaşlara acıyan.
Belki bir alev, yüreğin derinliklerinde yanan.
Belki gözlerdeki bir ışık, yıldız gibi parlayan.
Tarih 5 Ekim 2009
Bir zamanlar beni çok seven
Bir adam vardı
“Seni Seviyorum’’ dediğinde
Kalbimi hızla çarptıran
Her sözü sevgi kokan
Vursada hasretin bin parça,
Uykusuz gecelerin boşluğunda,
Dinecek yağmurları bu ıssız şehrin,
Tekrar güneş açacak gönüme..
Boşa kürek çekiyordum
Durgun ve sessiz bir su gibi gulusu
Aklinda biri olmak,
Kokusunu unutamamak
Aklinda olmaya deger birini bulmak demek ozlemek.
Ozlemek yasamak demek,
Bir sevda kurşunu muydu beni vuran
Yoksa gözlerin miydi
Kalbime hançer gibi saplanan
Ardına bakmadan o gidişin var ya
Yaşarken öldürdün beni
Hani sensiz yaşayamam deyişin var ya
Gözlerin kalmış yorgun
gecelerimin en kör noktasında
Gölgen, gölgen düşmüş
şehrin en kuytularına..
Sıcaklığın kalmış
Kaybolduğumda oldu senin yanında.
Susarken konuştum seninle
Hep ümit dolu gördüm seni
ben çaresizken.
Sonunda herşey O´na çıkıyordu
Mantigin bir gece gibi
uykuya dalmasiyla
kalbin yeni dogan güne
uyanmasinin arasinda
biri isik hüzmesi göründü
ansizin bizi bir büyü gibi sarmalayan
Yağmurlu, soğuk ve sisli bir İstanbul
Mecburen yaşadığı belli insanların bugünü
Yarınımı düşünmüyorum hatırlayınca dünümü
Bıktım kafamda düşünmekten, kağıda yazmaktan
Şaşırdım anlamsız konuları tartışmaktan..
Yine yalnızdım dağların bağrında
Her bekleyiş ürpertici bi yalnızlığa dönüşürken sinsi
bir hastalığa çevrilmekte zamanın sabır sancısı…
Gönlümün terazisi hüzne ağır basmakta her defasında…
her defasında kalbim hızlı bir çarpıntıda…
sarsılmakta yüreğim… susuşların ardında….
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!