Emel Cengiz Şiirleri - Şair Emel Cengiz

Sensiz olmak istemiyorum
Düşünemiyorum yarınları
Karışıyor kafamda dün ve bugün
Seni sevdalarda büyüttüm..

sensiz olmak istemiyorum

Asla bir daha adını anmayacağım
Sen varolmayacaksın düşlerimde
Seninle yatıp, seninle kalkmayacağım
Terkedeceğim seni en hazırlıksız olduğunda
Böyle ağlatacağım..
Belki sensiz zor yaşayacağım

Duyguların doruğunda seyrettim denizi
Seni özledim guruba dalarken
Kilometrelerce mavi çarşaflar içinde
Sevdim seni, seviştim hayalinle
Aşk şarkılarının ne olduğunu düşünmedim
Tümünü söylüyordu hışırtılarıyla deniz

Eğer
Sensiz kalacaksam bu evrende
Tek başıma
Ve yapayalnız
Çok sevdiğim yaşamı istemiyorum.

Bir gün dimdik çıkacağım karşına
Hesap soracağım belki de acımasız dünden, yarına
Şaşkınlık rüzgarları estireceğim dağlarında
Değil sen, anılar bile duramayacak karşımda
Kor gibi yanacak yüreğin
Pişmanlıkla birlikte..

Duygularım yoğun mu yoğun
Duygusallığım dorukta bugün
Baştan başa özleminle sarsılmaktayım
En derin acılarla sızlıyor yüreğim
Özümde, gözbebeğimde sevdiğim..
Yücelttiğim..

Bir kuş olsaydım
Senin olduğun yerlerde özgürce uçsaydım.
Çaren olsaydım, beklediğin çarelerde
Umudun olsaydım, aradığın yollarda
Hedefin olsaydım, varacağın noktalarda
Kıskançlığın olsaydım, arzuladığın

Sus!
Bozma bu büyülü sessizliği,
Konuşmak gerekmez, duyguları ortalığa dökmek için
Gözlerdir kelimeler,
Sessizce neleri söyler.
Bir anlatımıdır sevginin karmaşıklığını,

Gönlümün hazan mevsiminde
Minicik kıpırtılar yakalamış yüreğim
Sımsıkı sarılmış sahtesiz sevgiye
İstiyorlarsa şimdi yoketsinler de göreyim..

Bedenimin her zerresi geliyor dile

Gördükçe mutlu olun, yarattığınız eserinizle
Direnirim, başarırım diyordum istediğimde
Cançekiştiriyorsunuz yüreğimdeki çocuğa
Çözümsüzlükleri sıralıyorsunuz arka arkaya
Geç kalınmışlığın fırtınaları kopuyor sürekli ruhumda
Volkanlaşmış acılar, yürümüş gözlerimden beynime