Ağla ey nadan bülbül, elveda etmekte Gül.
Sana yok artık gülmek, sana firak, dünya çöl.
Her bahar böyle geçecek, boyun bükük ve sefil.
Yıl altı yüz otuz iki, ağla ağla, sonra öl.
Kahredip sineni dağla, dünyada artık mağrip.
İnsanların boynu bükük, gezerler garip garip.
Ağlar gözler, kanar yürek, gönüller hep muzdarip.
İnsan ağlar, hayvan ağlar, herkes bugün andelip.
Hiç firak gördün mü sen, işte en büyük firak.
Bir ömür ağlamalısın, artık gülmeyi bırak.
O güle kavuşma olsun, ölüm denen son durak.
Varıp seyrine doyalım, o Güle ağlayarak.
Atila Yalçınkaya
10.07.2010 Gaziantep
Kayıt Tarihi : 14.8.2010 22:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
.
O güle kavuşma olsun, ölüm denen son durak.
Varıp seyrine doyalım, o Güle ağlayarak...Güzeldiii
Kutladım yazan yüreği ve eserini..Kalemine...duygu yüklü yüreğine ..ömrüne bereket...
Bir ömür ağlamalısın, artık gülmeyi bırak.
O güle kavuşma olsun, ölüm denen son durak.
Varıp seyrine doyalım, o Güle ağlayarak.
Duygulandırn ben dostum fazla yoruma gerek yok ellerinize yüreğinize sağlık
Varıp seyrine doyalım, o Güle ağlayarak....çok içten ve etkili bir yürek sesi değerli şair. Yüreğinizi, kaleminizi tebrik ederim. Saygıyla+
TÜM YORUMLAR (12)