Yaşlılığın, gençliğinin ellili yaşının başındasın.
Kalbin, bütün yaraların limanı artık.
Sayılar ardı ardına çürümekte;
Gençliğin yaşlılığı ha bitti, ha bitecek, yazık.
Hesapsızca ağladığın geceler,
Heyhat, bu kışın ardı bahar değil.
Duy artık yaşlılığın hüznünü gönül,
Çizgiler yüzünde, kalbinde değil.
Gittikçe artıyor yorgunluğun,
Ömrün, nefes nefes kesiliyor.
Bak şu hayatın komedisine,
Ruhun gittikçe gençleşiyor.
Dünyayı değiştiremeyeceğini öğrendin,
Bırak sayma geçen yıllardaki yaşını.
Nasıl da dalıp dalıp gidiyor gözlerin keşkelere;
Kırdı bir bir, baharda gelen kışlar dalını.
Kayıt Tarihi : 14.2.2025 16:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"Zamanın gölgesinde kaybolan her an, yüreğimizde bir iz bırakır. Ne kadar silmek istesek de, hatıralar asla silinmez."
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!