Elli Yaşına Ömür Taktım Ben

Elli
Bir yaş.
İnsanın ne yaptığını bilmesine yeterli
Yine de yapmaya yeterince genç değeri.

Elli yaşına ömür taktım ben:
Onbir
Gençliğe özenimli çocukluğun heyecanı olduğuyla
Ciddiyet kamçısı eşiği…ona yaşam beşikti oysa..
Acaba o çocuk olduğunu mu unuttu yoksa?

«Çocukken herkes sanatçıdır. Burada zorluk, yetişkin olarakta öylesi kalabilmekte yatıyor.» diyor PABLO PICASSO sorgusuz, sualsiz mi? sorusunu bile giydirmiş hem en güzel resmini de duygu yaşamı bir meslekte görmek, mesleğin o bir sanat olgusu hem benliği için yaşam ustası diyebilmek bu değeri nasıl anlaşılmalı?

Konuşma eylemi Mısır´dan yayılmış dünyaya, açıklayıcı, tartışmacı, betimleyici, öyküleyici gelişmesinin ulaştığı son hali… içinden seslendirmeyi resimlemeyi de bilmeli...

Eğer sanat bizi iyi yapmıyorsa? ««bir ideayı çalmak, kendine özgü bir sanattır.»» JULIUS FEIFFER´e göre ve anladığım, o, yani sanat diyorum, yer altında kaybolurken, varsın dünyanın reel bir resmi değil denilsin, ……..Tanrı katında yeterden de fazla…….

belki ilk kez yüzeysele yığılan bir ressamdı
bir şairdi, bir şiir, müzisyen, besteydi belki
.....belki bu türde yine…yapabilmektir….

Bugünün sanat ödevinde kaosla bağlaşım belirtisi ile sanki renk körlüğü hastalığı pek seyrek, sanat körlüğü genellik, yaşamın kendisi sanki kimileri için fiyat konusu diğerlerine fiyatı soru olan o sanat sevdalılarının bir türde bir haklılığı sevdanın…deniliyor ya hani

Yaşamın aşk badesi, tadı doyumsuz

Elliye taktım ben takılası toka gibi
İnsan sirkle aynıymış, kalan kahkahalı sadeliği
yine de kirli olarak gördüğünüzü gösterin iyiden iyi

o olduğunu…hem buna domuza cevirin de denir
…....hem farkı var….hem aynı zamanda…...

Elli olmak
Hem hâlâ kendi elim ayağım olarak kalmak
Çocuk ve ben olmak…heyecan ve yoğunluk…

18 Nisan 2006