Elif Şebnem Akal Şiirleri - Şair Elif Şe ...

Ey beni
Tüm zamanların en sevileni seçen
Ödülüm yalnızlık
Reddediyorum!

Tüm zamanların en yalnızıyım ben

iyi yağmur
çamur olmayı becerir
düşünce toprağına

sen sen ol
akıp gitme

1)
nasıl unuttuğun değil,
“kim”i unuttuğun önemli
kaç adım atabildiğin geride bıraktıklarından

kaç restorasyon

bizi sal-aş'a götür Zühtü
bir sala koyup da bedenimizi
versinler koca bir koy denizi
delsin yüreğimizi Serab'ın türküsü
kederlendirsin sesi
bir gökyüzü yıldızı

ben şimdi ne yazsam şiir olur
nereye akıtsam yaşımı nehir…
söz gümüş
sözümü saklayamam
ah..bir de sevsem yüreğim altın olur

Gökyüzünde yalnız gezen hilal-im
ne zaman bir bayrak görsem
göz kapaklarımı yarıya indiririm

Ah bekleyebilseydiniz, beni de severdiniz
Yağmurun yüzünüze dokunuşları gibi
Ilık bahar havasında yürek çarpışlarından, çok
Taze orman kokusunu içinize çekerdiniz

Aceleye yenildiniz

Sen gideli sana uzanmak sevda
Sana ellerce, yüzlerce uzanmak
Uzak şehirlerde kaybettiğim bakışın gözlerimde
Kalbimde parmak izin
Uzanmak boylu boyunca toprağa
Ölü gibi

Tanrıya arzuhalim var:
“ çok yaşamam lazım! ”
Çok yaşadıkça, çok saklayacağım sevgini
Çok uzak şehirlerin sisli resimlerinde
Çok unuttukça seni
(Ya da öyle sandığımda)

İstediğimiz biraz sessizlikti
kimsesizlik değil

birer birer gittiler hepsi
izleri güz yaprağı, gözleri gölge
hiç gitmeyecekler sanırdık