Elif Şebnem Akal Şiirleri - Şair Elif Şe ...

1)

Sizi kocaman bir evde ağırladık...

Alışkındınız oysa
konsomasyon otellere,yarı ak kadınlara

şairane bir tebessüm bıraktım yüzünüze
bir hikayeden ibaret değilsiniz artık
şiir var peşinizde
o benim

Çeşmenin aşkıydı su,
Bilmezdi bunu...
Akardı fütursuzca bulup yolunu...

Çeşme, okşar severdi akarken onu,
Açıldıkça, sunardı suya...

'Boş Umutlar' gölünde,
Kırık bir sala attım şu yalnız bedenimi....
İhtiyacım yok yelkene, rüzgara,
Motora da...
Gidilecek yer belli.....

Yoklar Limanı'na attık demiri
'yolculuk buraya kadar' demiş biri
kim?

bavullar dolusu kırgınlıklarım
karaya indi

Seni beklemek

koyu bir gecenin aydınlanması birden

imkansız bir duanın kabul olması

Babacığım
sana bu babalar gününde ilk defa çiçekler getireceğim
sevdiğin çiçeği bilmemem ne ayıp!


ilk defa bir taşa babam diyerek

Kimsesizliğe benzemez yalnızlık...
Yalnızlar çokluğun içinde 'yok'tur,
Bir mumun alevinde yanar gözleri
Bir boşlukta sallanan yarı sarhoştur.

Yalnızın toplamı 'tek', kalan'ı yoktur

Işıl ışıldı her şey, bulunduğum noktada,
Karanlık boğazlarken, karşımdaki kıyıyı,
Köprü vardı arada, bir delik deşik köprü...
Yürüdüm...ortasında
Baktım ki aynı siyah...
Hakim iki yakaya

1)

Fırtına sesini kes!
Bende sıra.