Kalabalığın içinde boğulurum ben
Kaçmak isterim
Kaybolurum
Hayat güzel birşey sunarsa korkarım ben
Kör olmak isterim
Kaybolurum
Bazıları karamsar bazıları mutsuz der bana
Evet öyleyim
Mutsuzluk içindeki masum hüzünle beslerim
İçimdeki karamsar çocuğu
Kaybolurum
www.eylies.com
Aşk dediğin şey gözlerde başlar
Kelimeler düşer dudaklara
Tebessümler karışır kahkahlara
İçini kemirir işledikçe damarlarına
Ansızın düşünce şakaklarına
Ara sıra sonsuzluğa ulaştırır
Parçalanmış bir çerçeveyim ben
Cam kırıklarımın ardında
Eskimiş bir resim
Siyah beyaz
Yıpranmış
Bazen bakıyorsun
Bir ruhum var içimde
Derinlerimde
Renklerinden gözün kamaşır
Görebilmek için bakman gerekir
Gerçekten bakamayacaksan
Hiç cesaret etme
Sonunda dedim
Değilmiş
Birine zamanla güvenilir
Öyle de değilmiş
İlk bakışta da güven
İlk bakışta da ateş
Sen bilirsin kendini
Ben anlatsam kaç yazar
Tek paylaştığım tek anlaştığım
Kaderden midir kederden midir
Bilinmez
Kavuşmaz kavuşamayız biz
Bir nefes göndersen bana
Ney'den bir dem
İçim önce buruklaşsa
Sonra benliğimde bir huzur
Rengin rengime karışsa
Kaybolsam her tonunda
Aynaya bakmaya korkar oldum
Ya kendimle yüzleşeceğim
Ya da seninle çelişeceğim
Bin maskeden
Birinde sen
Birinde ben
Bu uyanış
Gözlerindeki arayış
Bulduğuna inanmak mı istemiyorsun
Yoksa sadece kaçıyor musun
Yada kaderden mi korkuyorsun
İşte burada tam karşındayım
Loş bir sahneden ibarettir kader
Bir gülüşten
Bir sesten
Bir kelimeden
Bazen de sadece hiçlik yeter
Boşluğa oynayabilmeye
Saat kaç oldu
Bilmiyorum
Göğsümde cılızlaşan mum ışığı
Yorgun birkaç kelime düştü yüzüme
Gece gece batan gemilerimde
Dakikalar dondu kaldı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!