Benim içimde bir şey var
Karar veremeyen aciz çaresiz
Bir yara var
Ruhumu yiyip bitiren
Günahlara bulanmış
Bir ceset var
Hayatımda bir eksiklik misin sen
Yoksa hayatıma bir sebep mi
Kararsızlıkta ki beklentilerin katili misin yoksa sen
Sessiz sessiz ağlamaların sonucu mu
Belki de hiç gelmeyecek olan kadere ait bir yarasın sen
Yine de beklenmeye değer der bir yer
Masalara meze umutlar
Artık bekleyen de beklenen de uzak
Sabırsız bu gelişler
İnandırıp inandırıp gidişler
Verilen o sözler
Kaybolan saflığımız
O olsa da olmasa da ben seni terk ediyorum şehir
Bana verdiğin hayallerimden vazgeçiyorum
Geceleri paylaştığın mutsuzluğumu
Sislerine sakladığım güçsüzlüğümü
Bırakıp gidiyorum
Sen her gün yağdırsan da hüznümü
Bir sigara yaktım soğuk karanlıkta
Çakmağın sesi yankılandı şehrimin ayazında
Ağlaya ağlaya kaybettiğim çocukluğum
Tırmalıya tırmalıya kazanacağım gelecek
Yarısı babamdan miras umutlarım
Kalanı kaderden sancı yaralarım
Zamansız gidişinde birileri vardı
İsyanımın ardında bir kalp vardı
Islak gözlere bakarken bir ses vardı
Duvarlara kazıdığın bir koku vardı
Nefessiz kaldığın bir soru vardı
Hayat bulduğum bir an vardı
Bir dili olsa da anlatsa bana geceyi
Gündüzleri parlayan yıldızlarda saklar hisleri
Bir baksa da söylese bana dilindekileri
İçinde gizlediği yakamoz misali kederi
Bir bilse aklını kemiren geçmişi geleceği
Yüzleşeceği ben mi yoksa kendimi
Dinlediğim şarkılarda mırıldandım seni
Okuduğum kitaplarda başrolleri paylaştık
Minik bir çocuğun
Masum bakışlarında yakaladım bizi
Bulunduğum zamandan
Bulunduğum şehirden
Bir kadının gözyaşlarındaki
Çaresizliği yazabilir misin
Belki yazabilirsin ama
Gerçekten okuyamazsın
Ruhunu kemiren acıya
Derman olabilir misin
Ortalarında yaşamak hayatı
Her zaman gridir galiba
Sonsuzluk içinde sürüklenirsin
Kötü egzoz kokuları misali
Bir tutam umut istersin yine
Güneşi ilk defa görmek
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!