Bir denize benzer hayatımız ,
Bazen tek düze, bazen kızgın
Ama hep umut dolu değil midir deniz?
Balıkçıların ve balıkların umudu,
Özgürlüğün simgesi
Nedir yaşanan bu karmaşa,
Nereye koşuyoruz?
Bu yolun sonunda ne var söyleyin bana,
Yaşamayı bile unutturacak ne olabilir?
Siz çimlerde yuvarlanmanın ne olduğunu bilir misiniz?
Bana kalbimi geri verme
Son bir hatıra benden sana
Kırık bir kalp
Bir parçası bende, diğeri sende
Bana kalbimi geri verme
Baktıkça beni hatırla
Ağlama gülüm ağlama,
Sürüp gider bu hayat sessizce
Ve sessizce de biter,
Hayat ardına bakmaz,
Ve sana asla acımaz.
Gitmek kolay,
Geride kalmak zor olan.
Sevmek kolay,
Ayrılmak zor olan.
Ekimin onbeşinden sonra,
Boşalır sahiller yavaş yavaş.
Halbuki,
En güzel aylardır
Ekim kasım aralık ve ocak.
Kimseler olmaz sahilde,
İnan anneciğim inan,
Artık üşümekten kormuyorum.
Bırak
Biraz da üşümek istiyorum.
Hasta olayım bir kere de,
Karanlığın sessizliğinde,
Bir kız geçer bu sokaktan.
İçindeki heyecandan bellidir,
Sıcak yuvasına yol alır,
Hiç durmadan
Sana yazıyorum uzak iklimlerin çiçeği
Tanımadığım bir yerde olacağım sen bunları okurken
Sana yazıyorum
Gözlerimde ağlayan gözlerine yazıyorum
Belki gittiğimde hala üzerimde olacak kokun
Sevgiyle sıktığın kollarımdaki morluklar
İçimdeki çocuk,
Ben büyüdükçe yaramazlaşıyor,
Daha bi hırçın oluyordu sanki
Ben büyüdükçe içimdeki çocuk küçülüyor,
Kalbim yerinde duramıyordu.
Ama ben yaşlanınca o da beni ter etti
Sevgili Elif,yaz lütfen,yeni şiirlerini bekliyoruz....
Çok güzel bir bakışın var,mutlaka yazmaya devam etmelisin...
şiirlerimi okuduktan sonra görüşlerinizi bildirirseniz çok sevinirim...