Camları buğulu muydu gittiğin otobüsün,
Yoksa gözlerim mi buğulanmıştı hüzünden?
Ağlıyor muydum?
Evet ağlamaya başlamıştım fark etmeden.
Gidiyordun,
Kimseye fark ettirmeden.
Güneşin batışı beni hep sevindirir
Çünkü yarın doğacağına eminim
Ve bilirim ki yarın daha güzel umutlar
Yepyeni bir hayat getirecek bize güneş
Çok uzak diyarlardan
Ne hoş olurdu bir gemiye binip,
Gitmek uzak diyarlara
Ya da bir atın üzerinde
Koşmak doyasıya
Ne hoş olurdu düşünüp durmak
Aşık olmak neymiş sen bilemezsin,
Bilemezsin yatak nasıl mezar olur,
Uykusuzluk ölüm gibi girer gecelerine,
Yastık mezar taşındır artık.
Aşık olmak neymiş sen bilemezsin,
Biz hayalci kızlardık,
Yerin yedi kat dibinden
Yıldızları sayardık
Kör gözlerimizle
Yaşama iyi bakardık
Gitmek kolay,
Hoşçakal diyememek var ya...
Görememek son kez yüzünü,
Hissedememek dudaklarını,
Bir gül verememek son defa...
Gitmek kolay
Uyandım rüyamdan
Ellerimde kan ve kir
Ellerimde izi namusun
Yürüyorum karanlığa
Uyandım rüyamdan
Özlemek
Kalan içinmiş meğer.
Gidenden duyulanlar,
Yalanmış...
Sevgili Elif,yaz lütfen,yeni şiirlerini bekliyoruz....
Çok güzel bir bakışın var,mutlaka yazmaya devam etmelisin...
şiirlerimi okuduktan sonra görüşlerinizi bildirirseniz çok sevinirim...