Hayat bana ne yapıyorsun
Körpecik bir güldüm, dikenimi güdüyorsun
Kendime batıyor en çok
Amacım benden sapıyor en çok...
Ben sessizce ağlarım
Kafamın en karışık olduğu zamandır
Bilgimin en bulanık olduğu zaman
Hiçbir tarafa ulaşamaz zihnim
Soramaz hiçbir hesap
Sevemez hiç kimseyi
Bilmiyorum kaç ay çalındı şu ömrümden
Hepsi yaşam ve tebessüm dolu
Kaç gün geçti dualarla dolu
Kızgınlık, tutsaklık ve pişmanlık dolu
Geri gelmeyecek onlar
Şiirlerimin pençesidir sözlerimin gölgesi
Her şeyi unutmaktır, hayatımın ninnisi
Yaşarken hayatı gözlerden ırak,
Bir aşk, bir de hüzündür tiyatromun perdesi.
Başı belli, sonu belirsiz bir yoldur hayat
Geçmişin kamçılarıyla yürünür,
Geleceğin kaygılarıyla..
Bu yolun yolcuları her şeye dargındır
Kırgınlıklarını içine atarlar da
Yalnızlık, en yakınım
En sevmediğim ve en sevdiğim
Tek can yoldaşım, tek düşmanım
Geçmişim, şimdim ve hazin bir geleceğim
Bir gün uğrarsam sana
Hazin bir sonla geleceğim.
Öyle bir zamandayim ki
Yaşamakla Yaşamamak arasında
Varlıkla yokluğun tek birleşim yeri olan
Geniş bir asrın sonsuz boşluğunda
Öyle günlerden geçiyorum ki
Zamansızlık nehrinde akarken
Gözlerim o akan sularla dolarken
Ve belirsizliğin dalgalarında çırpınırken
Ben hala yaşıyorum
Yaşıyorum tüm zamanları içine alan zamansızlığın nehrinde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!