Saatler geçiyor
Akıyor suyun değirmeni
Kapanan gözler yarınlara uzanıyor,
Yarınlarda yalnız kalıyor benliği
Herkes yalnız değil midir kendi yarınında?
Bulamıyorum yolumu
Acaba şu an nerdeyim?
Yokuş yukarı gidiyor gibiyim
Ayağım kayar da düşer miyim?
Ne yapacağımı bilmem yar
İnsanın çıkmadığı yokuşlarda
Girmediği yollarda
Düşlemediği yarınlarda
Bir hayat, belki de bir anlam vardı
Hiç atılmamış adımların
Şimdiye kadar,
Boş kaldı mı güvendiğimiz dağlar?
Her yeni günde
Ağırladı başka bir ayazı
Rüzgarlar geçer dedik
Tufanları getirdi
Sizin derinlerinizde sığ kalırım ben
Dalgalarınız akıntı gibi gelir
Benim hırçınlığımsa boğaz sizi
Suyun taşlara çarpması gibi
Bir kumsal bulamadım şu gönlüme
Baksana bana, gülüyor muyum ben?
Yaşadıklarımın soğukluğu var suratımda
Üşütüyor beni zaman zaman
Karanlık dehlizlerde gezdiriyor beni.
Yaşıyorum hala sırtımda yüklerle
Sevginiz hainlik, ihanetim bundan
Gülüşünüz cehennemlik, cenettim bundan
Sözleriniz şehvettir, sükunum bundan
Ve yaşattığınızı yaşayın, dualarım bundan
Aynı anda iki duygu
Sevgi ve nefret
İsmin lazım değil artık,
Getirdin gönlüme fetret
Bu sessizliğim nefretimden
Zikrim ancak fikrimde kalır
Vuramam dışıma
İçim saf olaydı zaten
Kendi çıkardı başıma
Kandırma kendini bre Gafil!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!