Hayır, ben bakmıyorum bir çift göze
Bakmıyorum sabahın aydınlığında görünen yüze
Geceye bakarım ben, simsiyah geceye
Kusurları örttüğü kadar, yüzüme çarpan geceye
Sabahı anlatır gece bana
Kısa bir nefes alıştır hayat
Gider bir an o nefes
Bir anlığına atmaz kalbin
Anlarsın o zaman kavgalarını boşluğunu
Anlarsın küçük bir ihmâlin nelere mal olduğunu
Sisteme girmeden, dışına çıkamazsın
Kölelik yapmadan, efendi olamazsın
Hayata küsmeden, mutlu olamazsın
Yaran kanamadıkça, yara bandı olamazsın.
Bir heykel var orada
Yüzü dingin, bakışları siyah
Susuyor öylece
Kendine taşıyor içindekileri.
Sessizliği bir çığlıktır onun,
Ağlaması yağmur
Anladım ki yorulmuş kalbim,
Hem de çok yorulmuş,
Kaç kere dur ihtarı vermiş bana
Benliğimden vurulmuş.
Uykusuz gecelerin, telaşlı sabahların,
Derdimin anlamı hayatımın amacı
Sevgim de nefretim de aynı yolun ilacı
İnsandır koca bir tatlının sütlacı
Dünya bir kazanın dibi değil mi zaten?
Hayat bir sözlü, kazanmak bir sınav
Hayatın koynunda
Boylu boyunca uzanıyor
Sarılıyor sana, korkuyor, titriyor
Bir tek sen kalmışsın sığınacak
Geri çevirmiş her şey onu
Neydi anlamı yaşamanın
Bir şeyler için uğraşmanın
Belki birini sevmenin
Belki de nefret etmenin
Herkesin ulaşacağı tek bir yer yok mudur?
Küskünüm dünyaya,
Gözyaşlarımı akıttı bardaktan boşalırcasına
Bir yoldaşım da olmadı, ne iyi ne kötü günde
Karnımı ağrıttı, ağır geldi şu yalan dünya
Harabe hayatlarla dolu bir ülke
Güleceği tek şey acılarının mizahları
Yitirilmiş gençliklerle dolu bir ülke
Oturduğun yerden göremezsin yalanları
Adaletin ıssız sokaklarında kayıp çocukluğum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!