Elçin Gelir Şiirleri - Şair Elçin Gelir

Sabah erken kalktım. Sofra da hiçbir şey eksik değildi istediğin. Çayını sevdiğin gibi demli, büyük bardağa, iki şekerli koydum. Kahvaltının üzerine her zaman senden iyisini yapan yok dediğin türk kahvesini yaptım. Çakmağını ve sigaranı fincanın yanına koydum. Kahveyle sigaranın çok iyi gittiğini söylediğin günden beri aynı şeyi yapıyorum. Migrenim tuttu. İlacımı mutlaka içmem gerektiğini ezberlem...iştim. İçtim. Sobanın başında ellerimi ısıttım. Fincanları yıkadıktan sonra hep üşür. Hazırlandım. Evde oturmayı sevmezdik tüm gün. Saçlarımı en çok sevdiğin gibi dalga dalga yaptım. Eşofman giydim. O çok sevdiğin ve bana her giydiğim de çok yakıştığını söylediğin pembe ceketimi de giydim üstüme. Hava yağmurluydu. Islanmayı çok severdik şemsiyeyi bilerek evde bıraktık. Sinemaya bilet aldım. Sıra f, koltuk numarası 5 ile 6. En arkayı da en önü de sevmezdik. Film de biraz korktum ama belli etmedim. Çıktıktan sonra ne yapacağımı bilemedim. Sen olsaydın eve gider uyurduk.

Yoktun.

Bacası tütüyordu gözlerinin..
Kirpiklerin duman altındaydı..

Kim ısıttı az önce ellerini gözkapaklarında
diye soracak oldum sana..
Gülümsedin!

Doktor bey,
Daha önce hiç böyle hissetmemiştim...
Çok fazlaydı, aşırı dozdaydı bugün...
Hiç böyle olmamıştı, inanın bu kadar olmamıştı...
Gerçeği söyleyin lütfen!
Bu aşkı 'yaşama şansım yüzde kaç'?

Gidişine bir kılıf uydurmana gerek yok aslında!
Kendine bir kılıf uydur hemen adamsızlığın ortada..

Bıraktığın boşluk çokta önemli değilmiş..
Sen düşün bakalım
Sol yanındaki boşluğu örteceksin hangi kumaşla?

Ben,
Kendi tenime bile en son sen dokundun diye dokunamazken,
Sen,
Kaç 'Aşk rh pozitif' tene bağışlıyordun her gece tenini kendinden geçerken?

Sonbaharın tek bir gecesin de teslim olmuştum sana ben..
Sen sarhoştun tenimi kaçamak sanıyordun..
Ben öyle sarhoştum ki tenine işte aşk diyordum..

Ayılınca baş ağrısı gibiydi beni görmezden gelişin..
Keşke kör olduğunu kendime inandırabilseydim..

Sen başka tenlere hep sağanak yağışlıydın..
Her gece başka gözlere boşalırdın..
Sevgilim evet belki güneş doğmuştu..
Ama soracak olursan bende ki acı hep parçalı bulutluydu..

şeytan göz kırptı bu akşam üstü!

Bir durak önce inmeseydin gözlerime
Belki de hiç yağmur yağmayacaktı ücra kirpiklerimize..
Belki hiç tutunamayacaktık aşka..
Ya da birbirimize tutulamayacaktık diyelim!
Beş geçecekti aşk bizi,
Şah olurken gözlerin, çoktan mat olacaktı ellerim..

Biliyorum yapamayız.
Ne cennetine girebiliriz bu aşkın, ne cehenneminde yanabiliriz.
Biliyorum sende seviyorsun.
Ama ne ıslanmaya hakkımız var bu yağmurda, ne de üşüyebiliriz.
Biliyorum çok özledik.
Ama ne sen sarılabilirsin bana, ne de bir kez dokunmaya gücüm var benim sana.

Adın, Şiirlerime Öğrettiğim İlk Alfabeydi

Keşke sadece hoşça kalsaydım. Tıpkı senin istediğin gibi. Senin dediğin gibi. Senin öyle kalacağımı sandığın gibi. Sana erken gelişlerimle değil, seni çok sevişlerimle değil, senden vazgeçemeyişlerimle değil. Sadece hoşça kalsaydım.Bizim aramızda bir tek başkası yoktu. Kilometreler vardı. Bitmek bilmeyen günler vardı. Bana gelip gelmeyeceğini bile bilmediğim yollar vardı. Takvim yaprakları vardı. Sonra anladım ki bana geleceğin güne asırlarca şafak, saçım da sayamayacağım kadar çok aklar vardı. Seni uzakta oluşlarınla sevdim. Ne zaman çıkıp gelmek istesem beni kabul etmeyişlerinle sevdim. Sana ne zaman elimi uzatsam bana el sallayışlarınla sevdim. Bir insan ne kadar uzağa gidebilirdi? Gelirdim. Çağırsaydın o en uzağa bile gelirdim. Ardımda ne varsa bırakır gelirdim sana. Senin ardına bakmadan bıraktığın beni bile bırakır, kendimi almadan gelirdim. Baştan yaratırdın beni. Yine seni çok severdim.Öyle uzaklara gidiyordun ki. Beni alıp gidiyordun. Seni alıp gidiyordun. Bizi bırakıyordun. Bizi sahipsiz bırakıyordun. Sonra ben de gittim. Seni unutmaya giderken geri dönüp yanıma yine seni alarak gittim. Gittiğim her yola, her yere, geçirdiğim her yıla seni anlatarak gittim. Seni seven beni, seni bekleyen beni, seni özleyen beni bırakarak gittim. Onlarsız yapamayacağımı bile bile gittim. Sonra sen beni sevdin. Ben gitmiştim bana geldin. Yoktun. Ve ben gidişini bile kabullenemezken yokluğunu başkasının çocuğu gibi kabullenip bağrıma bastım. Artık ikimizde hoşça kalamayız. Kalmak hiç gitmemektir. Biz gittik. O en uzak yere gittik. Ben sana erken gelişlerimi yanıma alarak gittim. Sen bana geç gelişlerini yanına alarak. Seni severken gidişlerini vurup ömrüme gömdüm. Senden vazgeçmişken geri gelişlerini alnından öptüm.

Yaralım.
Kan revan içinde kalanım.