Ta ezelden âşıkım Mevlâ’ya, verdim gönlümü
İlmile âmil olan ziyaya verdim gönlümü
Işkıla sermestem amma olmuşam ehl-i hüner
Derdime derman olan kimyaya verdim gönlümü
Bülbül-i şeyda gibi ben ahuzarı severim
Suçuna mu’terif olan tevbekârı severim
Yüz yigirmi bin nebiyyü’s-serveri severim
Dört bin ismi olan Mevlâ’ya verdim gönlümü
Ey Cemal Hoca bana bak, göz yaşım derya gibi
Âşıkın dar-ı cefası var mı bu dünya gibi
Meftunum bir gonca güle, bülbül-i şeyda gibi
El zanneder Mecnun’um Leyla’ya verdim gönlümü
Kayıt Tarihi : 8.12.2009 01:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kağızmanlı Cemal Hoca](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/12/08/el-zanneder-mecnun-um-leyla-ya-verdim-gonlumu.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)