Eksik görüyorum Şiiri - Oğuzhan Türkoğlu

Adını her duyduğumda içimde bir sızı beliriyor artık.
Gülüşünle aydınlanan günler şimdi karanlığın tam ortasında kaldı.
Sensizliğe alışmak değil de,
sana alışmışken birden yoksun olmak koyuyor en çok.

Sanki sesin hâlâ kulağımda fısıldıyor:
“Ben hep buradayım…”
Ama yoksun işte.
Bir sokak lambası gibi gözlerim,
her gece seni bekleyip sabaha sönüyor.

Seninle kurduğum hayaller şimdi kırık bir aynanın içinde,
neye baksam seni eksik görüyorum.