Rabbim; beni gece er yatan bir kul,
Güne er başlayan bir cevher eyle…
Nakkaş et, nakşımı sana yorsunlar.
Hükmünü gönlüme, bir rehber eyle…
Rabbim; salât için yarat bin sebep,
El diliyle şakıyorsan
Söz olsan da yok faydası
Başka gözle bakıyorsan
Göz olsan da yok faydası
Aynaların pakça değil
üşenmedim sordum düşündüm durdum
yârdan daha âlâ cennet yok imiş
geçtim köprülerden yönümü kurdum
yârsız gezenlere cihet yok imiş
dosta selâm verdim dost sitem etti
kim su vermiş çatlamış dudağına göçmenin
dergah kurmuş bozkırda otağına garibin
ben miydim söyleyin tufanda nuhu arayan
nuh öldü bilmez miyim var mı tufan yaşayan
ben varım diyen varsa meydana çıksın hele
hiç tufan yaşayanı kurtarmış mı bin hile
Deme üstadım deme,derdim ayyuka çıktı.
Gökler bir değil, bin bir kutup yıldızı yaktı.
Yönü karıştı izin, bıktı yollar gitmekten.
Alim usandı ilmi, hep tarumar etmekten.
Toplanmış vatanımın üstünde gam kasavet..
Hangi vatanseverin yüreğinde kıyamet,
bu hâle nasıl düştüm, ben mi yazdım kaderi?
herkes seninle rabbim, geride bir ben kaldım!
cebrail selam verdi devletlü cemaate
israfil uyandırdı mikail tufan dedi
azrail dostlarına güldü bakıp saate
yalnız edilen sohbetler
odam masam sandalyem kör sağır dilsiz sakat
fikrimin bedenine duvarlar nem taşıyor
aynalarda iki göz elmastan keskin sanat
kemirdikçe kendini karanlığa koşuyor
İnsandım, bir zifiri duman sardı çevremi.
Bir şimşek düştü gökten, yaktı bütün devremi.
İşte yine başladı, düğüm düğüm işkence;
Bir yanım var isyankâr, bir yanım var el pençe.
Fikirde birlik tilki, kalplerde bir kurt niyet;
Kartallar kanatlandı, kan doyurdu hürriyet.
Şiir gibi uyanasınız diye çocuklar
Yorulmuşum herhal
Şair gibi uyanmaktan
Yine aynı hep aynı aynı işte
Bir karınca ilk adımını attı
Ademi attı cihana
Dedi derviş olamazsın
Nuh ile sürdü tufana
Dedi derviş olamazsın
Emir verip Cebraile
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!